Galatasarayımızın Şanlı Tarihi

GÜL BABA

Her büyük kuruluşun başlangıcı çok defa kesin belgeye dayanmayan efsanelerle anlatılır. Galata Sarayı'nın başlangıcı hakkında da Gül Baba Efsanesi vardır.. Ama Gül Baba gerçektir.

Galatasaray Lisesi�nin koltuk kapısı yanından Yeni Çarşı Caddesi�nden yokuş aşağıi Tophane�ye doğru inerken, eskiden merdivenli, şimdi dik yokuşun ortasında sağ tarafta, birkaç ağacın bulunduğu açıklıkta Gül Baba�nın mezarı vardır.

Kitabesinde; "Tarikat-ı aliyye meyayık-ı kiramından GÜL BABA hazretlerinin Türbe-i Şerifi ' �ittisalinde Acı Çeşmeli Akdemce 1285 senesi tarihinde türbedarı bulunan merhum Pirinççi Tahir Efendi namına bina ve inşaasına olup, muahharen dahi zaman himmetiyle çeşme-i harap, mail-i turap olduğundan, türbedarı mümailleyhin mahdumu Pirinççi İbrahim Efendi berdi himmet ederek müceddeten bina ve ihya edildiği hayratıdır. Sene 1287 - Miladi 1870" yazmaktadır.

Bu kitabe, 1968 yılında mektebin lise olarak kuruluşunun yüzüncü yıl kutlamaları sırasında, Galatasaraylılar Derneği tarafından tesis ve teşvik edilen Yüzüncü Yılı Kutlama Derneği tarafından lahtin bakım ve tamiri sırasında tespit edilmiştir.

Galata Sarayı'nın başlangıcı hakkında Gül Baba Efsanesi vardır.

Tarihlerin 2. Beyazit zamanında belirttiği, yukarıda türbesinin olduğu yeri belirtilenden başka, bir de Macaristan�da, Budapeşte�de Gül Baba Türbesi vardır. Kanuni Sultan Süleyman�ın, muhteşem bir merasimle cenaze töreninde hazır bulunduğu Gül Baba�nın Kanuni�nin büyükbabası 2. Bayezit zamanındaki Galata Saray'ının kurulmasına amil olan Gül Baba ile aynı kişi olup olmadığı belli değildir. Yalnız Budapeşte'de muhteşem cenaze merasimi yapılan Gül Baba'nın fevkalade yaşlı ve Kanuni Sultan Süleyman'a ata yadigarı bir ulu kişi olduğu kesindir.



GALATA SARAYI�NIN TESİS VE İCADI

Asrı Bayezit Han-ı saniye kadar, Galata, Perşembe Pazarı�nın VOYVODA KONAĞI�ndan yukarısı sayd-ü şikare çesban, cebeli cengelistan olmasıyla Bayezid Han-ı sani hazretleri avene-i civanide (avda) mevsim-i şitada bu şahsarı vehalzarda bir gün tesayyuda tasaddi buyurduklarında, esna-i tek-u püde tesir-i şideti bad-ü bertten bihuzur olarak, teshini vücud edecek bir mahal cüstücusunda iken, Tophane'den Beyoğlu'na doğru çıkan ve Galata Sarayı'nda canibinde Boğazkesen sahrasında bulunan bir kulübe derununda taze gül fidanları içinde bir aziz-i mütabbidin aram-ı meşduu hümayunları cihetiyle, ülfet-ü azizden mahzuniyet hasıl olarak, azizi müşarün-ü leyhe (Gül Baba) bir dilhahınız var mıdır? buyurduklarında cevaben:

"Padişahım şu zirveciğe bir mekteb-i irfan tesis-ü tertip buyur da orada okuyup yazanları, hizmet-i hümayununda istihdam eyle vakten minelevkat devletine lazım olur " cevabıyla, eliyle gösterdiği otuz bin zira�dan ziyade olan arsanın etrafına duvar çekilerek bir cami-i şerif ile ikişer yüz adamı istiab eder üç koğuş ve her koğuşa birer hamam ve zabit dairesi ve mutfak inşa ve... Galata Saray ağası nasp ve tayin... Ve bidayet dersleri hocalığına müşarün-ü leyh Gül Baba'yı tayin eder... Ve Galata Saray'ı Enderun-u Hümayun'a ikinci ve Saray-ı Hümayundaki küçük oda birinci Mekteb-i İdadi ittihaz ve bakiye-i kanunlarının İKMALİNE ASR-I SÜLEYMAN-I HANİ de ikmaline ağaz olunmuştur.

(Tarih-i Ata�dan anlaşıldığına göre Kanuni Sultan Süleyman, Gül Baba�nın Budapeşte�de vefatında, kendisine tarihlere geçecek bir cenaze töreni yaptırarak GALATA SARAYI� nın varoluş ve yönetim kurallarını koymuştur.)

Galata Saray�ı bir enderun okuludur. İdadi, yani orta öğretim yaptıktan bir de Edirne Sarayı vardır. Buralarda yetişen öğrencilerden başarılı olanlar Topkapı Sarayı�ndaki Enderun�a alınır, oradaki tahsillerini tamamlayınca askeri ve mülki görevlere tayin olunur veya Merkezi hükümette, Saray�da görev alırlardı.

2. Mahmut zamanında vaka-i hayriye denilen yeniçeriliğin kaldırılmasına kadar devletin yönetim elemanları bu okullardan yetişirlerdi. Galata Sarayı�nda eğitim, anlamı 18. yüzyılda Fransız ihti-lalinde tanımlanan, LAİK idi. Evliya Çelebi meşhur "Seyahatname'sinde İstanbul'un madenlerini anlatırken, GÜL BABA'dan bahsetmiştir.
"Madeni isna aşer, Tophane kasabası ensesinde Galata Sarayı namıyla mevsuf ve maruf saray-i padişahının altında eski İslambol namıyla muttasıl madenden hasıl olur ki cemi dünyada eski İslambol demiri deyu meşhur olmuştur. Amma mekanından bir ferdin dahi haberi yoktur. Ta! Vizendon nam kralın zamanında hazreti Hızır Ayasofya'nın mimarı iken anın ilkasıyla bulunup Ayasofya'nın cemi hadid (demir) mühimmatı ve levazımatı ve tavuk pazarındaki dikili taşın bentleri, bilcümle mazkurun haddi İslambol'dur. Ta ki Bayezid-i veli zamanında raygan olup hüddamları haddi halis ihraç ederlerdi. (halis demir çıkarılırdı.) Sultan Bayezid-i veli derviş nihad padişah-i ebuteslim olmakla bu maadine her bar gelip abu havasından hazzedip bir kaç kere habir muallimler ile ol cayu mahudda yatıp bir kaç defa o mahalli latifte Hazreti risaleti menamında görüp hazreti risaletin talimiyle anda bir dar-ı şifa ve tahsil-i ulum için bir medrese inşa edip her kim anda bir kerre bismillah dediyse müfessirin ve muhaddisinden ulu kimseler olurdu, ahir-ı kar sarayı has olup hüddam ve gımana has kılınıp...."

Evliya Çelebi'nin pek belirgin olan mübalağa sanatını ve olayları bazen çarpıtıp kendi görüşüne göre anlatmasını hoş görürsek, burada önemli olan, İstanbul'daki madenlerden bahsederken konuyu Galata Sarayı'na getirmesidir. Semte adını veren GALATA ismi yakın zamanlara kadar açıklanamamıştır. İngiltere, Southampton Üniversitesi Arkeoloji Bölümü'nde Dr. Anne Ross'ın çalışmaları konuya açıklık getirmiş CELT-KELT'ler ve, veya yayıldıkları Avrupa'da aldıkları isimlerle GAUL'ler, GALCYA'lılar, GALAT/aianlar hakkında kesin bilgiler sahibi olmamıza olanak sağlamıştır.

Galatasaray Lisesi ön bahçesi... ******'ün okulumuza imzalayarak verdiği resmindeki GALATA SARAY'a yazısında SARAY kelimesi Osmanlılarda süslü, içinde padişahın haremiyle yaşadığı yer anlamında değil, hükümet işlerinin görüldüğü, idare yeri anlamındadır.

Nitekim Fatih'in yaptırdığı Topkapı Sarayı; Kanuni Sultan Süleyman, Haremi buraya taşıyıncaya kadar yalnız devlet işlerinin görüldüğü idare merkezi ve yüksek derece Enderun okuluydu. Edirne Sarayı ve Galata Sarayı orta derecede (idadi) Enderun okullarıydı. Böylece ******'ün okulumuza imzalayarak verdiği resimde yazdığı gibi; GALATA SARAYI adının ne olduğu açıklanmış bulunuyor.



GÜL BABA
Sultan bu ya ,pek fazla sıkılmış bir gün,
Durmuş bakınıyorken sarayından göğe üzgün,
Sadrazamı hürmetle eğilmiş önünde,
-Sultanımızın neşesi pek yoksa bugün de ,
-Sis örtüleri altında o haşmetle uyurken,
Seyreylesek İstanbul'u yüksek tepelerden,
Eğlenceli olmazmı çıkıp kırda gezinsek!
Vaktiyle , o Türk aslanı Sultanımızın,pek
Çok sevdiğibir kır atı varmış,ona binmiş,
Geç vakte kadar kırda veziriyle gezinmiş.
Lakin,yarı sarhoşluğa düşmüş birden,
Sultan çok uzaktan dolu dizgin geçerken,
Dizginleri çekmiş ve durup şöylece bir dem ,
Sadrazama sormuş:
-Nerden geçti ki meltem ,
Mest olmuş eserken,ediyor insanı sarhoş,
Bir kokla geçen rayihalar bakne kadar hoş !
Sadrazam gülmüş ve :
Yakınlarda demiş,bir
Gül bahçesi vardır,hele gayet güzeldir.
Şayet yüze Sultanımız arzu buyurursa...
-Elbet gidelim,hem bakalım , sahibi varsa ,
-Sohbet ederiz onla biraz!
Sonra da bir an :
Atlar yine birdenbire mahmuzlandıktan!
Yaydan kopan oklar gibi rüzgarları yarmış,
Çok geçmeden atlar,o güzel bahçeye varmış.
Bir bahçe ki : örtmüş yer her yerde çiçekler...
Bir bahçe ki :boynunda büküklük minecikler...
Bir bahçe ki : güller bile sarmaş dolaş olmuş...
Sultan bu güzellikleri görmüş ve şaşırmış,
-Gül bahçesi ,lakin ne zamandan? diye sormuş.
Bir noktaya dalgın,bakıyormuş,gibi sanki,
Sadrazam hülya dolu gözlerle demiş ki :
-Vaktiyle bu çıplak tepenin sahibi yokmuş,
Rüzgarlar esermiş gece çılgın gibi yaz kış,
Kuşlar üşüşüp dallara bir mesken ararken,
Sağnak gibi şimşekler inermiş kara gökten,
Bir yemyeşil atlasla döşenmiş yine her yer,
Birgün yine cennet gibi süslenmiş o yerler.
Narin o fidanlardaki dallarla örtülmüş.
Bahçeyle artık bu toprakların yüzü gülmüş.
Lakin,bu güzel bahçede bir "Gül Baba" varmış,
Derler ki o mecnun gibi yalnızca yaşarmış.
-Gelsin bakalım söylediğin "Gül Baba " kimmiş?
Hayhay! diyerek Vezir atından yer einmiş.
Güller arasından ,daracık yolda yürürken,
-Munis ve şefkatli bakışlarla ilerden,
Örtülmüşe benzer gibi sakin başı karla,
Bakmış geliyor "Gül Baba" bir nurlu vakarla!
Yetmiş yaşı alnında asaletle yanarken,
İnsan onu hep indi sanırmış yere gökten.
Sadrazam koşmuş ve demiş:
-Gül Baba! Sultan,
Kalkıp bir seni, görmek için geldi uzaktan.
-Hayhay! diyerek vezri atından yere inmiş.
Bak! kendisi üstünde atın,gel ! seni bekler.
Sultan da ,o haşmet ile gelirken gülerek der:
-Güller ne güzel,onları hep sen mi büyüttün ?
-Elbet diyerek"Gül Baba" dallardaki süzgün,
Munis sarı güllere tutup kırmızılardan,
Kesmiş iki gül,sonra demiş:
-Ey Yüce Sultan!
-İstersen anılmak yine rahmetle eğer hep,
Yaptır bu büyük bahçeme bir koskoca mektep.
Millet ve vatan uğruna binlerce evlat,
Her an seni elbet çalışırken edecek yad !
Güllerdeki renkler de onun arması olsun !
İsmim de benim,böylece rahmetle anılsın !
Ey "Gül Baba" herşeyde sesinden var akisler,
Herşey bize hala bu güzel kıssayı söyler...
Yıllarca senin bahsini etsek,yine pek az,
Zira,bu güzel kıssa şu mısralara sığmaz !
Bizler yine rahmetle anarken seni artık,
Mermerden olan kabrini güllerle donattık.

Fatih, Avrupa'daki Rönesans hareketinin farkındaydı, Enderun Okulları (Saray Mektepleri) Rönesans'a ayak uymak amacıyla kurulmuştu. 2. Bayezit, güzel bir raslantı ile Galata'da, Tophane'nin sırtlarındaki demir madenleri civarında Gül Baba'ya rastlayıp konuşması sonucu Galata tepesinde Galata Sarayı Enderun Okulu'nu yaptırdı ve Gül Baba da ilk hocalardan biri oldu. Gül Baba'nın bektaşi dedesi olması, Bektaşi kültür ve felsefesinin Galatasaray'da daima etkin olmasına yolaçmıştır. Gül Baba, Kanuni Sultan Süleyman devrine kadar yaşamış, Budapeşte'nin fethinden sonra orada vefat etmiş, cenazesi muhteşem olmuş, Sultan Süleyman tabutunu taşımış iç organları Budapeşte'deki zaviyesine yaptırılan bir türbeye, tahnit edilen vücudu da istanbul'a getirilerek Galatasaray'ın altındaki zaviyesi yanındaki mezarına tevdi edilmiştir. Mektep binası bugünkü şekliyle (ön avludaki yan kollar hariç), Sultan Süleyman tarafından, kanunnameleri yenilenerek, Mimar Sinan'a yaptırılmıştır. 1907 yangınından sonra Galatasaray mezunu Mimar Vedat ve o zamanki Ermeni başmimar tarafından bugünkü haline getirilmiştir.

GALATA SARAYI TIBBİYE-İ ADLİYE-İ ŞAHANE 1831 - 1862

Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılmasından sonra Galata Sarayı 2. Mahmut tarafından Tıbbiye Mektebi olarak açılmıştır. Öğretim Fransızca, Fransız hocalar tarafından yapılır olmuş. O zamanki dış kapı farklıdır ve bugünkü dış kapı Sultan Abdülaziz zamanında Galatasaray Sultanisi 1868'de açılırken yaptırılmıştır.

GALATA SARAYI SULTANİSİ 1867 - 1923

Galata Sarayı, Sultan Abdülmecit zamanında, Tıbbiye Gülhane'ye taşındıktan sonra boş kalmış, bir ara askeri idadi olarak kullanılmıştı. 1867'de Abdülaziz'in Avrupa'yı ziyaretinde 3. Napolyon ile yapılan görüşmeler sonucu Sadrazam Âli Paşa, Fuat Paşa ve Saffet Paşa'nın gayretleriyle bina tamir ettirilmiştir. Bugünkü ana giriş kapısı da o zaman yaptırılır. Fransa'dan hocalar, ders araçları getirilmiş, mektep binası alnına Fransa'dan getirilen büyük saat konulmuş, böylece Türkiye'de ilk alafranga saat uygulaması Galatasaray'da başlamıştır. 1 Eylül 1868 günü Mr. De Salve müdürlüğünde Fransızca öğretim yapmak üzere Galata Sarayı Sultanisi açılır. Çok kıymetli Türk hocalar da Türkçe dersleri vermek için mektebe gelirler. Bu tarihten sonra Galatasaray, Türkiye'de bir ilkler kurumu haline gelmeye başlar. 1871'de Fransa'daki 3. Napolyon'un Alman yenilgisi ve Paris Komünü olayları mektep tarafından yakından takip edilir. Önce Fransa'daki bu karışıklıklar, sonra Balkan, 1. Dünya ve İstiklal savaşları mektebi oldukça etkiler. Pek çok Galatasaraylı şehit ve gazi olurlar. ******'ün Galatasaray'a ilgisi 1914-15 yıllarında başlar. 1923'de Cumhuriyetin ilanında Galatasaraylı izciler, başlarında oymak beyi Adnan Akıska ile Ankara'ya giderler, ****** de 1930 ve 1933 yıllarında iki defa Galatasaray'ı ziyaret ve teftiş ederek kutlar ve imzalı resmini hediye eder.

Gül Baba'yla Bektaşi kültürünü, Tevfik Fikret'le çağdaşlık ve batılılığı, Fransız kültürüyle özgürlüğü benimseyen Galatasaray, ******çülüğün de sarsılmaz kalelerinden biri olmuştur.

RUŞEN EŞREF ANLATIYOR

GALATASARAY'DA İLK FUTBOL VE MISIRLI MEHMET ALİ

Mektebin üçüncü sınıfına gelmiştik. Oyun bahçemiz sınıfların arka tarafına gelen büyük bahçe idi. Burada mektebin mutfağına açılır bir küçük kapı olduğu gibi, müdürün bahçesinde bir yol vardı. Üç arkadaş ben, Ali Rauf ve Küçük Ali -sonradan Kabak Ali diye meşhur olan Galatasaray kulübünün meşhur oyuncularındandı- bir tenis topu almış, aramızda oynardık. Bazı arkadaşlar gelirler, bizim kedi yavruları gibi, atlaya, zıplaya sağa sola koşa dolaşa, hatta bazan da düşe kalka oynaşımızı seyrederlerdi... Bir gün, hemen daima, iki eli pantalonunun iki cebinde gezen, yaz kış palto giymeyen Mısırlı Mehmet Ali de yanımıza geldi. Mehmet Ali kısa boylu, geniş göğüslü, çelik pazılı bir gençti. Gençti diyorum, çünkü çocukluk çağını çoktan geçirmişti. Bir gözü kör olduğu için siyah gözlük kullanırdı. Arkadaşları arasında da 'Kör Ali, Kör Mehmet Ali' diye anılırdı. Ama bun kimse yüzüne karşı söyleyemezdi. Diyebilirim ki, mektebin en kuvvetli genciydi. Tabii hallerinde çok sakin, hatta hareketsizdi. Mütalaa salonunda ve sınıflarda yeri en son sıra idi. Orada başını önüne eğer, okur mu, düşünür mü, uyur mu? Kimse bilmezdi. Kimseyle konuşmazdı. Şakayı sevmezdi. Gece, yattığı demir karyolanın bütün demirlerini kırar, koparırdı. Bu onun için bir jimnastik, bir ekzersizdi. En çok sevdiği ders, kuvvetini gösterebildiği jimnastik dersleriydi. Deli lakabiyle müştehir jimnastik hocamız Faik Bey'in de pek sevgilisi idi. Mehmet Ali'nin, jimnastik salonunda, büyük bir muvaffakıyetle kullanamadığı alet yoktu. En ağır gülleyi o kaldırır, hem de zahmetsizce kaldırırdı. Barre fixe, barre parallèlle'de asma merdivende, asma sütunlarda yapmadığı marifetler yoktu. Çift koluyla, tek koluyla kuvvet gösterileri yapar, herkesi hayret, Faik Beyi de meserret içinde bırakırdı. Bu sakin, bu sessiz delikanlının bir mubassırı dövüp hapse girmediği gün de yok gibiydi. Kendisine cezası bildirildiği zaman fesi arkasına atılmış, gömleğinin ön düğmeleri çözülmüş, kendisi de yere çakılmış bir çelik heykel gibi dimdik, sessiz ve hareketsiz dururdu. Onun bu acı kuvvetini adamakıllı tatmış oldukları halde, yine kendilerini tutamıyan talebesi arasında gösteriş yapmak istiyen, külhanbeyi tabiatlı Rum maitre d'étude'ler surveilant'lar da vardı. Bunların da ekserisi palikarya Rumlardı. Mehmet Ali bizim top oyunumuzla ilgilenmeye başlamıştı. Bir ara o da iştirak etti. Biz üç arkadaş, imkanı yoktu onun ayağından topu alamıyorduk. O, çeki taş gibi ağır adam, fare ile oynayan bir kedi çevikliğiyle topu önümüzde fırıl fırıl döndürüyordu. Bir gün bize: 'Bir küçük futbol alınız da, size futbol oynamayı öğreteyim!' dedi. Biz o zamana kadar futbolu bilmiyorduk. O zaman, spor edevatı satan bir İngiliz mağazası vardı. Oradan bir topla bir pompa aldı. Futbol başlamıştı. Biz üç arkadaş ve Mehmet Ali top oyununa girişmiştik. O bize ayakların nasıl kullanılacağını, ayağın iç ve dış yanları ile topun nasıl idare edileceğini, havadan hızla gelen topun derhal yerde nasıl durdurulacağını, o hızla inen topun ufkî bir şekilde, derhal, kaleye nasıl atılacağını, karşınıza gelen muhasımın elinden topun nasıl kurtarılacağını, ya iki tarafındaki arkadaşlardan birine, yahut ileride hatta bazan da gerideki arkadaşa nasıl aktarılacağını, öndeki topu ayak vasıtasiyle kaldırıp başla nasıl vurulup ileri atılacağını, havadan hızla gelen topu arkadan topukla vurarak nasıl öne alınacağını, hasılı, futbolla ilgili binbir oyunu bize öğretiyordu... Bazan biz kalede duruyorduk, o şut atıyordu, tutmak ne mümkündü? Bazan o, kalede duruyordu, biz şut atıyorduk. Geçirmek ne mümkündü. Mehmet Ali topa elle hemen hiç dokunmazdı. Hatta kaleden atarken bile ayağının ucuyla usulca kaldırdığı topa öyle bir vuruş vururdu ki, top gülle gibi fırlar giderdi. Karşısında durmağa kimse cesaret edemezdi. Bize, topa vuruşun çeşitli şekillerini gösterip öğrettikten sonra tek kale teşkil etmemizi söyledi. Yeni katılan birkaç arkadaşla tek kale kurduk. Kendisi kaleye geçti. O çeviklikle kalece pek, pek az bulunurdu. Topu öyle idare ediyordu ki, biz hayrette kalıyorduk! Hem de tek gözüyle... Bazan da bizlerden birimiz kaleye geçiyorduk, o bize şut atmanın tekniklerini gösteriyorduk. Fakat onun attığın şutun karşısında kim durabilirdi? Top kaleciyle beraber ağlara takılır... Gün geçtikçe top hevesi artmağa, yeni yeni oyuncular katılmaya başladı. Fakat çığırından da çıkmıştı. Bir kör döğüşü halini almıştı. Oyundan çekilen ve bir zamanlar, oynayanları uzaktan seyreden Mehmet Ali oyundan tamamiyle çekilmişti. Ondan sonra da onun ne olduğunu hatırlayamıyorum.

Ya mektepten çıktı, yahud da çıkarıldı. Fakat, ondan yadigar kalan futbol şekillenmeye başladı. Doğrusunu söylemek icap ederse oyunlar onun gösterdiği nizam ve intizamdan usul ve kaideden uzaklaşmıştı. Önceleri bir curcuna haline gelen oyunlara iştirak eden ve bir zenci Abdülmuttalib vardı ki, gözlüklüydü. Son derece miyoptu. Topa vuracağı zaman gözlüğünü eline alır, gözlerini kapar, Allah'a sığınır, bir domuz topu gibi kaldırır kendini boşluğa atardı. Artık tekme kimin kısmeti ise ona rastgelirdi. Çok zaman top yerine, karşısına çıkanın çenesini bulurdu, çenesi kırılan, bacağı sakatlanan haline şükrederdi. Oyunlar öyle bir hal almıştı ki, tasvir ve tasavvuru mümkün değildi. Ne rüzgar, ne yağmur, ne kar bu çılgınlar fırtınasını dindiremezdi. Derslere, hatta yemeklere toz, toprak, çamur içinde girer, bunda da hiçbir mahzur görmezdik... Nihayet, sabah, öğle ve akşam, büyük teneffüslerde, kunduracının yanına koşar, ayakkabılarımızı, pantolonlarımızı değiştirir, bahçeye öyle fırlardık. Başka çare bulamamıştık... Sonraları Bazar Alman'da satılmaya başlanan defter sabunlar imdadımıza yetişmişti. Oyun biter bitmez, çeşmelere koşar, defterden kopardığımız birkaç yaprak sabunla elimizi, yüzümüzü yıkardık. Allah yıkamak eylesin!...

Hiç olmazsa çamurun kabası giderdi. Futbol gittikçe genişliyor ve kuvvetleniyordu. Fakat biraz da tatonmant'larla... İleride Galatasaray kulübünü teşkil edecek olan elemanlar da görünmeye başlamışlardı:
İç Robensonlar, Kürt Celal, Sütlaç Bekir, Emin Bülend, Küçük Ali, Ali Sami, Ayı Nikolof, Sütçü Milo.

Robensonların en büyüğü Yakup hakikaten de, sade yaşça değil, boyca da en büyükleri idi. Fakat çapaçulca bir gençti. Gençti diyorum, çünkü çocukluk çağını çoktan geçirmişti. Ortancaları, Abdürrahman, en ağır başlıları idi. Küçükleri Ahmet Robenson en sevimli, en cana yakın en hareketlileriydi. Daha küçük kardeşleri olduğu da söylenirdi. Ben onu hiç tanımıyorum. Bunlar aslen İngilizdiler. İhtida etmiş, Türkleşmişlerdi. Belli idi ki, futbola da bir dereceye kadar vakıftılar... Kürt Celal, çok canlı, çok şirin, çok sevimli, çok da kuvvetli bir arkadaştı. Oyunda daima ileri, daima ileri giderdi. Gerilediği görülmemişti. Topu ayağıyla karşısındakini de omuzları veya gödesiyle sürer götürürdü. Zaten, söylediğim gibi, bu ilk toplu oyunlar intizamlı, tertipli, kaideli birer oyun olmaktan ziyade, sür gitsin oyunlarıydı. Kürt Celal, yazı hocamız Kürt Ahmet Efendinin küçük kardeşi idi. Ahmet Efendi, ne kadar karanlık, ne kadar ağır, ne kadar durgun idiyse Celal de o kadar neş'eli, o kadar çevik, o kadar hareketli idi. Biçare, Balkan harbinde şehit olan fedakar, vatanperver arkadaşlarımızdandı. Sütlaç Bekir, müdür Abdurrahman Beyin odacısı Mehmet Ağa'nın küçük oğluydu. Çiçek bozuğu olduğu için arkadaşları kendisine Sütlaç Bekir derlerdi. Çok mûnis, çok uysal, çok sevimli, çok hatırşinas, çok candan bir arkadaştı. Güçlü, kuvvetli ve gürbüzdü. Emin Bülend, Macar Ömer Paşa'nın oğlu veya torunuydu. Çok mert, çok kuvvetli, sporsever, yüksek sesli, hareketli, kızıla çalar sarışın renkli, çok terbiyeli bir arkadaştı. Vakit vakit şiir de yazardı. Galatasaray ilk futbol takımının kıymetli elemanlarındandı. Mektepten mezun olduktan sonra, Tevfik Fikret merhumun mektep müdürlüğü zamanında, Galatasaray'da, bilhassa ilk başlıyan çocuklara hoca olmuştu. Orada tekrar buluşmuştuk. Son derece idealist, son derece milliyetperver, ateşli bir gençti. Küçük Ali Çerkezdi. Çevik, süratli, kuvvetli bir arkadaştı. Mehmet Ali ile çalıştığımız zaman o da beraberdi. O, sonradan kulübe girmiş ve esaslı bir eleman olmuştu. Zaten saçsız denecek kadar seyrek saçlı olduğundan başını ustura ile traş ettirirdi. Ali Sami ile karıştırılmaması için Küçük Ali denirken arkadaşları arasında adı Kabak Ali kalmıştı. Ali Sami, koşmak, oynamak, bağırıp çağırmaktan hoşlanmaz, zayıf uzunca boylu, çok nazik ve terbiyeli bir arkadaştı. Oyununda iş yoktu. Mektepteki oyunlarda birkaç defa kaleci durmuş, büyük bir iş görememişti. Fakat idare hussunda muvaffakiyetliydi. Arkadaşları bir araya getirir, nizam ve intizam temin ederdi.

Nitekim, Galatasaray Kulübü teessüs ettiği zaman da idareciliği ile temayüz etmiş, kulübün reisi olmuştu. Denizciliğe de maildi. Kulübün denizcilik kısmında, gemicilerin kullandıkları ip düğümlerinin çeşitlerini gösterir koleksiyonlar yapmıştı. Beni, müzelerini gezmeye çağırdığı zaman, bütün bunları ve aldıkları kupaları göstermişti. Mektepte iken, biz onunla öğle tatilleri bir saat kadar süren Cuma günleri oynamak için, anfiteatr'da yapılan din derslerinde futbol dikerdik. Mektepten çıkmaya müsaade etmedikleri için, yeni futbol alamaz, eskilerinin işe yarar kısımlarını ayırır, çifte dikişle, yani kunduracı dikişiyle, birbirlerine ekleyip dikerdik ve oynanılabilecek bir futbol meydana getirirdik.

Ayı Nikolof, Bulgardı. Hakikaten de ayıya benzerdi. Hemen hemen hiç boynu, yok gibiydi. Kafası boyunsuz olarak gödesine yapışmış hissini verirdi. Geniş omuzlu, çıkık göğüslü, domuz gibi kuvvetli, fakat korkak bir gençti. Kürt Celal onun celladı idi. Hiç arkasını bırakmaz, rastgeldiği yerde yan yan çarparak itip kakıştırmaktan anlatılmaz bir zevk alırdı. O da hem gözleri, hem sözleriyle yalvarır, Kürdün elinden yakasını kurtamaya uğraşırık. Futbolu fena oynamazdı.

Sütçü Milo, Karadağlı idi. Çocuklar kendisine Sütçü lakabını koymuşlardı. Uzun boylu, kuvvetli, yüzü gülmez bir gençti. Bu da Celal'den Şeytandan yılar gibi yılardı... Daha sonradan oyuna katılanlar çok olmuştu. Bu suretle de bir iki tim meydana gelmiş bulunuyordu.

Galatasaray futbolu, lise hudutları dışına da taşmıştı. Biz o zamanlar daha , teşekkül eden kulübe iştirak edememiştik. Yeni vazifeler, bizi bu iştirakten alıkoymuştu. Mektepte iken futbol bir ihtiras halinde bütün talebeye sirayete başlamıştı. Tatil günlerinde harice taşan bu sirayet, mektep zamanlarında bir hastalık halindeydi. Top lastikleri patlayıp tamir edilemez hale gelince mektebin duvarlarından aşıp yeni bir lastik veya bir top tedarik edilemeyince meşin topun içine paçavralar doldurularak oynamaya kadar varılıyordu.

Hele yağmurlu zamanlarda... Kurşunla doldurulmuşa benziyen topa vurmaya çalışan ayakların, bacakların, onu tutmaya çalışan kolların, hele öpüşme felaketine uğrayan yüzlerin iler tutar, görür, görülür hali kalmıyordu. Karşılıklı tekme düelloları yüzünden ayaktan, bacaktan mahrum kalmak, hatta tahammülü olmayan birkaç arkadaş da hayatlarını kaybetmek bedbahtlığına uğramıştı... En çok keyfimize giden zamanlar tatil zamanları ve cuma günleri öğle teneffüsleri idi. Bu teneffüsler cuma namazı münasebetiyle bir saat devam ederdi. Ama camiye gitmek mecburiyeti çok zaman oyundan da mahrum ederdi. Bu namaz işlerine bakan, pek de okur yazar takımından olmadığı için Necip Ağa diye anılan ihtiyar, fakat dinç ve inatçı bir adamcağızdı. Arkadaşlar onu her seferinde yeni bir oyunla faka bastırdıklarından hiçbir şeye de inanmaz olmuştu. Kah hastalık, kah medh ü sena ederek binbir sebep icad ederek izin koparmak çareleri ararlardı.

Bir Cuma günü, arkadaşımız Feyhaman, yağlı boya ile koluna büyük, kanlı, irinli bir yara şekli yaptı. Boyalar da tamamen kurumadan kocaman bir bezle sardık, iki arkadaş da kollarına girerek Necip Ağa'nın önüne kadar götürdük. Feyhaman yüzünü, gözünü buruşturarak ıstırap alametleri gösteriyor biz de
kendisine acır bir halde görünüyorduk. Bu halde ne namaz kılabilmesine, ne de hatta abdest alabilmesine imkan olmadığını söyledik. Feyhaman ahlar, oflarla sızlanıyor, büyük ıstırap çekiyormuş gibi görünüyordu.
Necip Ağa bu gibi oyunlarla kaşarlanmış, hiçbir şeye inanmaz olmuş, ihtiyar bir kurttu. Şüpheli bir sesle: 'Açın bakayım! deyince biz hemen büyük teessürler ve ihtimamlarla yaranın sargısını açmaya başladık.
Sargı sona gelince kandan, irinden berbad hale gelmiş yara meydana çıkıverdi. Necip Ağa manzaradan fenalaşmıştı; ona 'Kapa! Kapa!', bize de 'Götürün!' diye bağırdı. Keyfimize pâyan yoktu. Oyunumuz tamamiyle muvaffak olmuştu. İyi ama yara Feyhaman'ındı. Onun yanında bulunan biz iki arkadaşın mazeretimiz neydi? Necip Ağa bunu düşünebilecek kafada değildi. Hemen onun yanından ayrılır ayrılmaz, Feyhaman kolundaki bağı çözüp attı. Boyaları çakı ile sıyırdı. Deli gibi kendimizi bahçeye attık.. Biraz sonra idi. Feyhaman havadan gelen topa yetişip tekmeyi savurmak üzere alabildiğine koşarken, kontrol için bahçe kapısından giriveren Necip Ağa ile kucak kucağa gelmez mi? Ağzı hayretten yarı açık kalan Necip Ağa 'Bre kafir! Hani yara?! Yara ne oldu?' deyince, biz yetiştik 'Görmüyor musunuz hocam! Çocuk can acısıdan, nasıl deli gibi sağa sola koşup duruyor. Bir türlü yerinde duramıyor!' dedik. Feyhaman çoktan kaçıp gitmişti. Biz de ayrıldık. Bu işe hiçbir mana veremiyen Necip Ağa, bir müddet aptal aptal baka
kaldı...


GALATASARAY�DA İLK FUTBOL

GALATASARAY LİSESİ�NDEN DOĞAN FUTBOL GELENEĞİ

Güven Sayın

Hepimizin, branşta isminden iftiharla bahsettiği Lisemizin, Türk futbolunun kuruluşunda oynayacağı önemli rolü, zamanının en iyi futbolcularından sayın hocamız Bekir Bircan'dan belirtmesini rica ettik. Kendisi bizi nezaketle karşıladı ve suallerimizi cevaplandırdı.

Aşağıda da görüleceği gibi, Türk olarak, Türkiyede ilk futbolu Galatasaray Lisesi talebeleri oynamış ve geliştirmişlerdir. İşte Hocamızın bu mevzuda anlattıkları:

- Galatasaraya futbolu ilk defa olarak 1900'de Kadıköy'deki ' Frère 'lerden gelip mektebimizin lise kısmına giren 425 Mustafa Bedri getirmiştir.

O zamanın futbolu, bugünkünden çok farklıydı. Her oyundan sonra bir sürü arkadaş hastanelik olurdu. Adeta Rugby oynar gibi!..

Okulda dolayısıyla Türkiye'de ilk futbol oynayanlar : 407 Ali Rana (Eski... milletvekili ve Tekel Bakanı),1085 Hasan Fikret (Galatasaray müdür-" sanisi, merhum), 65 Hüseyin Münir (merhum), 159 Mustafa Hayri (Banka Müdürü, merhum), 364 Refik Cevdet (eski Galatasaray öğretmeni), 889 Ali Sami (merhum).

Bu futbol iki sene kadar devam etti. İdare bu oyunu daima yasak ediyordu. Oyunlar yine Grand Cour'da oynanırdı. Oraya girmek haylice zor bir işti. Zaten orası bir spor merkezi olduğu kadar bir Forum'du da. Mektebin edebiyatçıları, matematikçileri orada toplanır, gizlice gelen gazeteler orada okunur ve fikir beyan edilirdi.

Bu bakımdan dışarıda kulüp kurmak gerekiyordu. 1903'te Ali Sami'nin teklifi üzerine kulüp kuruldu. İlk içtima Farisi Hocası merhum Macit Efendi'nin dersinde, anfide sıraların altında oldu. Biz de başkasınıflardan kaçıp oraya geldik.

Reis Ali Sami Yen; Katip Emin Bülent (merhum, şair); Kasadar Asım Tevfik oldu. İdareden korkularak kulübe Galatasaray ismi verilemiyordu. Arkadaşların bazıları Glorya, bazıları Odaks, bir kısmı da Kartal ismi üzerinde duruyorlardı. Sonunda Kartal ismi galip geldi. Kulübün ismi Kartal oldu. Bir kartalın açık ağzında bir top; damgamız da bu idi. İlk aidatımız olan yüzer parayı bununla topladık. Dışarıda egzersizlere ayrı ayrı giderdik. Zira Abdülhamid'in devrindeydik ve hür türlü toplantılar yasaktı. Bu idmanları şehir haricinde kırlarda yapardık.

İlk renk milli renkti: Kırmızı-beyaz. Fakat sonra hükümetin şiddetinden korkarak Sarı-siyahı kabul ettik. Toplantı yerlerimiz mektebin karşısındaki Bulgarın sütçü dükkanı, Kadıköy Kuşdili'nde muhallebici Anton'un dükkanı, bugünkü Fener stadının karşısında Lazar'ın kahvesiydi.

İlk egzersizi Kurbağalı derede yapıyorduk. Yanımıza iki kişinin yaklaştığını gördük. İlk önce hafiye zannederek korktuk. Fakat iyice yaklaşınca bunların o zamanki Moda-İngiliz kulübüne mensup adamlar olduklarını anladık. Onlar bize futbolun nasıl oynanacağını izah ettiler, ilk dersimiz bu oldu.

İkinci egzersizi kağıthane sırtlarında yapmak istedik. Arkadaşlardan Emin Bülent o hafta mektebe gelmemişti. Çamlıca'daki evine telgraf çektik. '-Pazar günü toplantı var, gel.' Bu telgrafı o zamanın sansürü derhal saraya bildirmiş. Nitekim top oynarken hafiyeler tarafından sarıldık. Durumu okul müdürü Abdurrahman Şeref Bey kurtardı. Saraya giderek bizim hakkımızda şefaatte bulundu.

Bir gün yine Kuşdilinde Moda İngiliz kulübünde bir antreman yaparken bu defa Kuşdili Komiseri polislerle oyun sahasına girdi. Biz Türkleri oyundan menederek kararkola götürdü. Karakolda katibimiz Emin Bülent Polisleri korkutmak için saraya mensup olduğumuzu söyleyerek onları tehtid etti. Böylece serbest
bırakıldık.

O zaman hiçbir Türk kulübü ve seyircisi yoktu. Mevcut kulüpler Moda-ingiliz kulübü, İmojen isminde İngiliz sefaret gemisinin tayfalarından mürekkep bir takım Kadıköy isminde Rum ve İngilizlerden kurulu bir diğer takım, nihayet tamamen Rumlardan teşekkül eden Elpis (esperans) idi.

Bunlarla yaptığımız maçlarda daima yeniliyorduk. O vakitler İstanbul'da çıkan Levant-Herald adlı bir İngilizce gazete bu maçların kritiğini yapıyordu. Fakat isim ve takımımızdan bahsedemez 'another club' diye yazardı. 'Saray' kelimesinden korkuluyordu. Bize Galatasaray isimini daha sonra halk taktı.

Moda'dan Horest Armitach isimli oyuncu bizim kulübe kaptan olarak geldi ve bize futbolu bütün incelikleriyle öğretmeye başladı.

İlk maçında Kadıköy'e 11'e karşı 8 golle yenilen Galatasaray nihayet, azimli çalışması sayesinde aynı takımı 4-0 kazanmaya muvaffak oldu. Bu arada mevcut bütün kulüpleri de yenerek şampiyon çıktı ve bunu üç sene devam ettirdi. (1908). Kulübün resmen tesisi 1905'tedir.

Bir gün, bir cumartesi, İstanbul tarafında geçmiştik. Şişman Yanko'nun mağazasının vitrinlerinde renkleri sarı ve kırmızı olan ve birbiri üzerine atılmış iki kumaş duruyordu. Hepimiz çok beğendik bu iki rengi... Fakat Emin Bülent'i bir türlü vitrinin önünden çekemiyorduk. 'İlle bu renkleri alalım. Sarı-kırmızı renk yeşil sahanın üzerinde! Bundan alası olamaz...' diyordu. Onun bu ısrarı üzerine kumaşları satın aldık ve diktirilmesi için de Ali Sami'ye devrettik. O da bunları ablalarına diktirdi. İşte Sarı-Kırmızı rengi alışımızın hikayesi...'

1908 - 1909 - İLK TÜRK ŞAMPİYONU GALATASARAY
Sağdan sola, arka sıra:Hasan Fuat, Hami Hüsnü, Emin Bülent, Asım Tevfik, Ahmet Robenson, Ali Sami, Milo, Adnan
Orta sıra: Bekir, Hasan, Tevfik Fikret, Mahir, Celal
Ön sıra: İdris, Horace Armitage.


İlk Türk futbol takımı olan Galatasaray, yine şampiyonluğa ilk ulaşan Türk takımı olma özelliğini de taşır.

1905'te İstanbul Ligi'nde mücadele eden Galatasaray, buradaki ilk maçında Kadıköy Faure okulunu 2-0 yenmiştir.

Galatasaray bu ligde 1908-1909'da ilk şampiyonluğunu kazandı. Meşrutiyet'in getirdiği olumlu hava içinde artık daha rahat koşullarda spor yapabilmesi, Sarı Kırmızılıların lehine bir durum yaratmıştı. Çünkü sonradan ezeli rakibi ve en güçlü karşıtı olacak Fenerbahçe daha yeni kurulmuştu ve Galatasaray, lisedeki güçlü sporcu potansiyeline sahip olma üstünlüğünü taşıyordu.

Nitekim, bu şampiyonluğun ardından yine 1909 yılında Galatasaray, daha önce 7-0 ve 11-0 gibi hezimetlere uğradığı rakibi Kadıköy'ü bu kez 17 Kasım 1909'da 4-0 yenerek ilk kupasını kazanıyordu.

REKORLU BAŞLANGIÇ

1909-1910 sezonunda da şampiyon olan Galatasaray, ertesi yıl zirveyi yine kimseye kaptırmaz ve şampiyon olan ilk Türk takımı ünvanına, 3 kez üst üste bu işi başarma onurunu da ekler.

O yılllardaki Galatasaray takımında şu futbolcular bulunmaktadır:

Hasan Fuat, Hamit Hüsnü, Emin Bülent, Asım Tevfik, A. Robenson, Ali Sami, Milo, Adnan, Bekir, Hasan, Sabri Mahir, Celal, İdris, Hores, Neş'et, Cevat, Kamil, Cevdet.




1910/11 İstanbul Ligi Şampiyonluğun'nu bütün maçlarını kazanıp,ezeli ve ebedi rakibi Fenerbahçe'yi de 7 kişilik takımla 7-0 mağlup etmeyi başaran Galatasaray futbol takımı oyuncuları,okul öğrencileri ve yöneticileri Grand Cour'da toplu halde.8 maçta toplam 26 gol atıp 2 gol yiyen Şampiyon Kadro:
Kaleci:Ahmet Robenson
Savunma:Neşet,Todor Botchkoff,Ali Tamay,Hüseyin Eden
Orta Saha:Ali Sami Yen,Ahmet Cevat,Hasan Basri Bütün,Bekir Sıtkı Bircan
Forvet:Rowland Rees,Fuat Hüsnü Kayacan,Cella İbrahim,İdris,Emin Bülent Serdaroğlu,Cyrill Doupkoff

Üst üste üç şampiyonluğun ardından, çalkantılı bir dönem geldi. 1911-12 sezonunda Galatasaray, bir anlaşmazlık yüzünden lige B takımıyla katıldı. Daha sonraki yıllarda savaşlar yüzünden maçlar pek düzenli yapılamadı.

1921-22 sezonunda Galatasaray yeniden şampiyon oldu. 11 takımının yer aldığı ligde tek devreli maçlar sonucunda 28 puanla şampiyonluğa ulaşan takımın kadrosunda şu futbolcular vardı: Nüzhet Öniş, Mehmet Nazif, Ahmet Cevat, Kamil Ethem, Siret Ekmekçioğlu, Burhan Atak, Selahattin Sadıkoğlu, Nihat Bekdik, Müçteba, Edip Ossa, Fazıl Köprülü, Necip Şahin, Suat Subay, Sadi Karsan, Sadi Kurt, Kemal Nejat Kavur, Sadi Hasan, Muslih Peykoğlu, Dr.Namık Canko, Sadi Aslan, Münif, Nusret.

Ertesi sezon ligler yine tamamlanamadı ve Cumhuriyet dönemine gelindi.

YİNE 3 YIL ÜST ÜSTE ŞAMPİYONLUK

Bu döneme de Galatasaray fırtına gibi girdi. İlk yabancı antrenör olan İskoç Billy Hunter'ı getiren Sarı Kırmızı'lı takım 1924-25, 1925-26 ve 1926-27 sezonlarında şampiyon oldu. 1927-28'de lig tamamlanamadı, 1928-29'da Cim Bom yine şampiyondu.

Billy Hunter önderliğinde lig şampiyonluğuna ambargo koyan bir ekip durumuna gelen Galatasaray'da, Cumhuriyet döneminde de üst üste üç kez şampiyon olan ilk takım ünvanını ele geçiriyor, bunu beş şampiyonluğa çıkarma şansını da 1928'de ligin yarıda kalması yüzünden kaçırıyordu. Galatasaray'ın bu dönemdeki kadrosunda şu futbolcular yer alıyordu:

Nüzhet Öniş, Ulvi Yenal, Rasim, Kerim Özdor, Mehmet Nazif, Ali Gencay, Kemal Rıfat, Nihat Bekdik, Hayri Gönen, Suat Subay, Mehmet Leblebi, Necip Şahin, Nesim Pinhas, Mithat Ertuğ, Muslih Peykoğlu, Raif, Necdet, Ekrem, Edip Ossa, Fehmi, Burhan, Kemal Faruki, Şadi Kavur, Vedat Abut, Ercüment, Emin, Rebii, Suphi, Latif, Muhtar, Mithat, Sacit, Vahyi.


Soldan sağa, Nihat Bekdik (Aslan), Muslih Peykoğlu, Mehmet Leblebi, Rebii Erkal, Mithat Ertuğ, Kemal Faruki, Ercüment Işıl, Suphi Batur, Şakir Baruer, Burhan Atak, Ulvi Yenal.

Mehmet Leblebi Vefa'ya bir maçta 14 gol attı !!

1929-30'da şampiyonluğa bir sezon ara veren Sarı kırmızılı takım, 1930-31 sezonunda yeniden şampiyon olur. O şampiyonluğu kazanan kadroda da şu futbolcular bulunmaktadır:

Avni, Burhan, Pilav Hüseyin, Vahyi, Mithat, Mehmet Nazif, Şakir, Asım, Nihat, Celal, Suavi, Müçteba, Cici Necdet, Leblebi Mehmet, Ulvi, Kemal Faruki, Ercüment, Rebii, Muammer, Latif.

s*kINTILI DÖNEM VE SONRASI

Bundan sonra da Galatasaray sıkıntılı bir döneme girdi. Özellikle Ateş-Güneş bölünmesi yüzünden güçsüz düşen takım 1948-49 sezonuna kadar şampiyonluktan uzak kaldı. Tabii bu süre içinde kılpayı kaybedilen şampiyonlukların sayısı da az değildi. Bu sezonda Sarı Kırmızı' lı takımın başında yine İskoç bir hoca vardır.

Pat Molloy, 8 takım arasında oynanan ligde Galatasaray'ı 39 puanla şampiyon yapmayı başardı. 17 yıl aradan sonra şampiyon olan Sarı Kırmızılı takımın kadrosunda şu futbolcular vardı: Erdoğan, Osman,Naci, Necmi, Musa, Muzaffer, İsfendiyar, ,Halis, Reha, Gündüz, Orhan, Kocis, Süreyya, Doğan, Fazıl.

1951 yılında profesyonelliğin kabülünden sonra başlayan İstanbul Liginde 1954-55 sezonunda Galatasaray şampiyon oldu. Macar Szekelly'in çalıştırdığı takımda yer alan futbolcuların adları şöyleydi:

Turgay, Yüksel, Necmi, Kamil, Ergun, Ercins, Rober, Hilmi Ok, Muzaffer, Kadri, Suat, Necdet, Muhtar, Oral, Günay, Sedat, Hikmet, Ali Soydan, İsfendiyar, Ali Beratlıgil, Güngör Okay.

1955-56 sezonunda da yine şampiyon olan Sarı Kırmızılı takımın kadrosunda bu kez, ilerki yıllarda adından çok söz edilecek bir futbolcu yer almaktadır: Metin Oktay.

Sarı Kırmızılı takım 52 gol atıp 29 puanla şampiyon olurken, Metin Oktay da 19 golle krallık tahtına çıkmıştır.

TÜRKİYE LİGİ ŞAMPİYONLUKLARI

Sarı Kırmızılı takım Türkiye 1. Ligindeki ilk şampiyonluğunu 1961-1962 sezonunda kazandı. Galatasaray'ın 57 puanla zirvede bitirdiği ligde Fenerbahçe 53 puanla ikinci, Beşiktaş da 47 puanla üçüncü olmuştu.

Gündüz Kılıç'ın teknik direktör, Coşkun Özarı'nın da antrenör olarak görev yaptığı Sarı Kırmızılı takımın o yılki kadrosunda şu futbolcular bulunuyordu:

Turgay Şeren, Bülent Gürbüz, Candemir Berkman, Ahmet Karlıklı, Ahmet Berman, Ergun Ercins, Mete Basmacı, Erol, Uğur Köken, Ayhan Elmastaşoğlu, İlhan, Bahri Altıntabak, Talat Özkarslı, Recep Adanır, K. Erol, Samim Uygun, Niyazi Tamakan, Selçuk.

Metin Oktay o sezon İtalya'nın Palermo takımında oynadığı için bu kadroda yoktur. Kadroda bulunan futbolculardan Recep Adanır'ın durumu ilginçtir.

Uzun yıllar Siyah Beyazlı formayı giyen ve bu camiada "Baba" unvanı kazanan Recep Adanır, kulübüyle anlaşmazlığa düştüğü için Galatasaray'a geldi ve Sarı Kırmızılı forma altında da başarılı maçlar çıkartıp bir şampiyonluk yaşadı.

O sezon transferde Metin Oktay'ı Palermo'dan, Kadri Aytaç'ı da Fenerbahçe'den geri alan Galatasaray çok güçlü bir kadro oluşturmuştu. Mustafa Yürür, Tarık Kutver, Turan Doğangün, Uğur Köken, Nuri Asan, Erdoğan Gökcan gibi takviyelerle çok güçlenen Sarı Kırmızılı takım, en uzun lig olarak nitelenen maratonu da şampiyon olarak bitirdi.

11'er takımın oluşturduğu iki grupta 10'ardan 20 maç yapan takımlardan Kırmızı Grup'ta Galatasaray 32 puanla lider oldu.

Bu ve öteki gruptan 6'şar takımın katılımıyla play off maçları oynandı.

Toplam 42 maç sonunda Galatasaray şampiyon oldu ve Sarı Kırmızılı takım 105 golle rekor kırdı.

Sarı Kırmızılı takımın başında teknik direktör olarak Coşkun Özarı bulunuyordu.

Galatasaray, Türkiye 1.Ligi'ndeki 3. şampiyonluğunu 1968-69 sezonunda kazandı. Bu sezonun özelliği,Türk futbolunun efsane adı Metin Oktay'ın şampiyonluk ve gol krallığı ile futbolculuk yaşantısını noktalamasıydı.

Sarı Kırmızılı takımın başında Yugoslav Toma Kaloperoviç vardı. Kadroda ise şu futbolcular yer alıyordu:

Nihat Akbay, Varol Ürkmez, Ali Elveren, Bekir Türkgeldi, Akın Aksaçlı, Talat Özkarslı, Mazlum Fırtına, Tuncer İnce, Ergün Acuner, Muhlis Güven, Atılay Özgür, Ayhan Elmastaşoğlu, Metin Oktay, Gökmen Özdenak, Ergin Gürses, Turan Doğangün, Ahmet Çeloviç, Uğur Köken, Muzaffer Sipahi, Mehmet Oğuz.

ÜST ÜSTE 3 ŞAMPİYONLUK

Türk takımlarının ligde yer almasının ardından ilk kez üst üste 3 şampiyonluk kazanan takım ünvanını kazanan Galatasaray, Cumhuriyet döneminde bu unvanını tekrarladıktan sonra, Türkiye 1. Liginde de aynı başarıyı gösterdi.

Sarı Kırmızı takım 1970-71 ve 1972-73 sezonlarında üst üste üç kez şampiyon oldu. Bu dönemde Kulüp Başkanı Selahattin Beyazıt, teknik direktör de Coşkun Özarı'dır. İngiliz Brian Birch, Özarı'nın yardımcısı olarak getirilmiştir. Ancak, bu üç şampiyonluğun da Brian Birch'e maledildiği çok sık görülmektedir.

1970-71 sezonundaki kazanılan ilk şampiyonlukta, Sarı Kırmızılı takım oynadığı 30 maçta 42 puanla mutlu sona ulaşırken, ezeli rakibi Fenerbahçe 41 puanla ikinci sırada kalmıştı.

Cim Bom'un şampiyon kadrosunda şu futbolcular bulunuyordu:

Yasin Özdenak, Nihat Akbay, Ekrem Günalp, Muzaffer Sipahi, Tuncay Temeller, Aydın Güleş, Ergün Acuner, Olcay Başarır, Ayhan Elmastaşoğlu, Samim Uygun, Cengiz Özyalçın, Metin Kurt, Gökmen Özdenak, Suphi, Mehmet Oğuz, Uğur Köken, Talat Özkarslı, Bülent Ünder, Tarık Kipoğlu.

Ertesi sezon Galatasaray yine 42 puanla şampiyonluğu elde ederken, ligin ikinci sırasında sürpriz bir takım yer alıyordu. Bu takım da, Eskişehirspor'du. Kırmızı Siyahlılar 39 puan toplamışlar ve Fenerbahçe'yi averajla geçmişlerdi.

Galatasaray bu şampiyonluğu da , hemen hemen aynı kadro ile elde etmişti. Samim Yağız, Ahmet Yıldırım gibi takviyeler takımda sürekli yer alabilen futbolcular durumunda değildi.

1972-73 sezonunda ise Galatasaray bu kez 47 puanla şampiyonluğa ulaşırken, Fenerbahçe 42 puanla ikinci, Eskişehirspor da 36 puanla üçüncü olmuştu.

Sarı Kırmızılı takım böylece Türk futbol tarihinde ilk kez yaşanan bir olayı başarırken, kadrosunda Mehmet Özgül (Çilli Mehmet) ' ün dışında başka bir değişikliğe de gerek görmemişti.

Sarı Kırmızılı takım bir yandan ligde fırtına gibi eserken., öte yandan kupalardaki başarılarını da sürdürdü.

DERWALL'LE GELEN

1973' ten sonra bir daha şampiyonluk yüzü göremeyen Sarı Kırmızılı kulüpte, Prof.Dr. Ali Uras yönetimi, 1984 yazında büyük bir transfer atağına girişir.
İsmail, Semih, Yusuf, Erdal, Abramczyk, Simoviç, Levent, Rıza gibi futbolcularla kadro takviye edilir. İviç'in son dakika çalımı da Cim bom için büyük bir şans olur ve iki başarılı yönetici Alp Yalman'la Faruk Süren, dünya çapında bir futbol devi olan Jupp Derwall'i Galatasaray'ın başına geçmek için ikna eder.

Jupp Derwall'in Sarı Kırmızılı takımdaki ilk yılı ligde pek parlak geçmedi. Bu büyük hocayı getiren ve önemli transferlerle lige başlayan Galatasaray, daha ilk maçında kendi sahasında Denizlispor'a 2-1 yenilerek büyük şok yaşadı.

Ondan sonra da takımı toparlayabilmek mümkün olamadı. Bu arada, ilk haftalarda Eskişehirspor karşısında uğranılan 3-0'lık yenilgi sonrasında, Derwall'in yardımcılığına Mustafa Denizli getirildi.

O sezon ligde Fenerbahçe 50 puan ve averajla şampiyon oldu. Beşiktaş aynı puanla ikinciliği elde etti. 42 puanla Trabzonspor üçüncü, 38 puanla Ankaragücü dördüncü olurken, Galatasaray 36 puanla beşincilikte kaldı.

Ancak, Sarı Kırmızılı takım o sezon Federasyon Kupası'nda muhteşem maçlar oynadı ve bu kupanın sahibi oldu.

Aslında çeyrek finalde Fenerbahçe'yi, 2-1 ve 1-0'lık galibiyetlerle, yarı finalde Beşiktaş'ı 0-0 ve 1-0 ile, finalde de Trabzonspor'u 2-1 ve 0-0 ile geçen Galatasaray'ın kupadaki bu zaferi belki de lig şampiyonluğu kadar değerliydi. Çünkü ezeli rakiplerinin üçünü de peş peşe safdışı bırakırken 6 maçta bir tek yenilgi yüzü bile görmemiş ve sadece 2 gol yemişti.

Cumhurbaşkanlığı Kupası maçında ise Galatasaray uzun süre 1-0 önde götürdüğü maçın son dakikalarında Hüseyin'in ayağından yediği golle berabere duruma düşmüş, penaltılarla da kaybetmişti...

1985-86 sezonuna da büyük bir şampiyonluk özlemiyle başlayan Sarı Kırmızılı takım inanılmaz bir talihsizlik yaşadı. Bu sezonu yenilgisiz tamamlamayı başaran Cim bom, şampiyonluğu gol üstünlüğüyle Beşiktaş'a kaptırmanın üzüntüsünü yaşadı.

Cim Bom, 1986-87 sezonunda da gerçekten çok dramatik olaylar yaşadı. Çünkü Sarı Kırmızılı takım, bir önceki sezonu yenilgisiz kapatıp da şampiyon olamamanın verdiği büyük üzüntünün ardından, bu sezonun ilk maçında Trabzonspor'a 1-0 yenilmişti.

Galatasaray'ın cezası nedeniyle Adapazarı'nda oynanan bu maçın sonucu camiada büyük bir şok yarattı. Takımın çok gol kaçırması nedeniyle, Beşiktaş'ın serbest bıraktığı ve Fenerbahçe ile idmanlara çıkan Mirsad Kovaçeviç ile sözleşme yapıldı.

Bu arada, Galatasaray'ın Trabzonspor'dan aldığı golcü Tuncay Soyak da Almanya'daki çalışmalar sırasında sakatlanmış ve uzun süre futboldan uzak kalmıştı.

Sarı Kırmızılı takım, Beşiktaş'la nefes nefese şampiyonluk yarışını sürdürürken, ligin bitimine 4 hafta kala Rizespor karşısındaki 2-0'lık yenilgi herşeyin sonu gibi görünmüş ve bazı gazeteler "Beşiktaş şampiyon" diye başlık atmış, kimisi de "Şampi..." diyerek çok küçük bir ihtiyat payı bırakmıştı...

Gerçekten de ligin bitmesine 3 hafta kala arada oluşan 2 puan farkı giderip öne geçmek imkansız gibi görünüyordu. Bir önceki sezon şampiyonluk averajla belirlendiğine göre, bu kez Beşiktaş elde ettiği bu avantajla güle oynaya mutlu sona ulaşabilecekti.

Bu arada da, Galatasaray tarihine kara bir leke olarak geçecek üzücü olaylar yaşanmıştı. Bir grup kendini bilmez, Florya tesislerini basmış ve Derwall'i taşlamışlardı.

Büyük bir üzüntüye kapılan Alman Hoca'da görevi bırakmanın eşiğine gelmişti.

Ancak bu kadar umutsuz bir durumda bile Galatasaray'da şampiyonluğa inanıp bunun için çaba gösterenler vardı. Bunların başında da Futbol Şube Sorumlusu Ergun Gürsoy geliyordu.

Nitekim, onun çabaları meyvelerini vermeye başlamış ve Beşiktaş'ın Malatyaspor deplasmanında uğradığı 1-0'lık yenilgi işi değiştirmişti.

Bundan sonra Beşiktaş'ın kaybedeceği puan, Galatasaray'ı şampiyon yapacaktı.

O da bir hafta sonra oldu.

İstanbul'daki Denizlispor maçını 85.dakikaya kadar 1-0 önde götüren Beşiktaş, bu dakikada Erol'un ayağından yediği golle 1-1 berabere kalıyor ve Antalya deplasmanından 3-1 galip dönen Galatasaray şampiyonluk kutlamalarına başlıyordu.

2 hafta önce Rize'de bırakılan şampiyonluk umutları, Antalya'da Sarı Kırmızılı takımın kucağına gelmişti. Artık bu saatten sonra herhangi bir süprize yer yoktu.

Son haftaki Eskişehirspor maçı öncesinde Ali Sami Yen Stadı bayram yeri gibi süslenmişti. Sarı Kırmızı takım, 1972-73'teki son şampiyonluğun üzerinden 14 yıl geçtikten sonra Cevad Prekazi ve Muhammet'in golleriyle Eskişehirspor'u 2-1 yenerek tekrar şampiyonluğu kucaklıyordu.

Yurdun dört bir yanındaki Galatasaray'lılar da 14 yıl aradan sonra gelen bu mutluluğu, büyük bir coşku içinde kutluyorlardı. Artık yer sarı, gök kırmızıydı.

Son iki yıldır Türkiye'nin en iyi futbol oynayan ekibi olarak gösterilen Galatasaray, geçen sezon inanılmaz bir talihsizlik sonucunda kaçırdığı şampiyonluğu, bu kez son dakikada yakalamayı başarmıştı.

Sarı Kırmızılı takımın şampiyon kadrosunda şu futbolcular bulunuyordu:

Zoran Simoviç, İsmail Demiriz, Raşit Çetiner, Semih Yuvakuran, Cüneyt Tanman, Yusuf Altıntaş, Erhan Önal, Ahmet Ceyhan, Arif Kocabıyık, Savaş Koç, Muhammet Altıntaş, Cevad Prekazi, Mirsat Güneş, Uğur Tütüneker, İlyas Tüfekçi, Erkan Ültanır, Adnan Esen, Tuncay Soyak, Suat Kaya.

Bu sezon Galatasaray Cumhurbaşkanlığı Kupasını'da kazandı. Federasyon Kupası'nın galibi Gençlerbirliği ile yapılan maçta, normal süre 2-2 sonuçlanmış, uzatmada Uğur'un golüyle Galatasaray kupayı müzesine götürmüştü. Sarı Kırmızılı takımın öteki gollerini de 41. dakikada penaltıdan İlyas, 71. dakikada yine Uğur atmıştı.

Bunun ardından 1987-88 sezonunda da ikinci kez şampiyon olurken oynadığı 38 maçın 27'sini kazanmış, 9'unda berabere kalmış ve 2'sinde yenilmişti. Attığı 89 gole karşılık 35 gol yiyen Cim Bom 80 puanla şampiyonluğa ulaşmıştı.


Sarı Kırmızılı takıma o sezon yeni gelen futbolcular Tanju Çolak, Savaş Demiral, Didier Six ve İranlı Nasır'dı. Altyapıdan Bülent Korkmaz'la birlikte gelen Tugay
Kerimoğlu da ilk kez bu sezon A takımında yer almaya başlamıştı.


Karlheinz Feldkamp, Almanya'nın en başarılı teknik adamlarından biri olarak Galatasaray'ın başına geçtiğinde, önce savunmayı sağlamlaştırmak için iki vatandaşını transfer etti. Libero Falco Götz ve stopez Reinhard Stumpf, gerçekten de Sarı Kırmızılı takımın savunmadaki bütün sancılarını giderdiler

KALLİ KUPALARI TOPLADI

İlerde de Gutschow'u alan Cim Bom, yeni transfer Hakan Şükür'ün de kısa sürede uyum sağlamasıyla ligde fırtına gibi esmeye başladı.

Sarı Kırmızılı takım o sezon Altay'a iki maçta da yenilmesi gibi çok şaşırtıcı bir olayın dışında başarılı oldu ve 66 puanla şampiyonluğu kazandı. Beşiktaş'ın aynı puanla ikinci oluşu, bir bakıma 1985-86'daki averajla kaptırılan şampiyonluğun rövanşının alınması anlamına geliyordu.

Feldkamp, o sezon sadece Cim Bom'u lig şampiyonu yapmakla kalmadı, bütün kupaları kazandırdı. Sarı Kırmızılı takım, TSYD, Federasyon Kupası ve Cumhurbaşkanlığı Kupasını kazanarak kırılması güç bir rekor oluşturdu.

Sarı Kırmızılı takımın o sezondaki kadrosunda şu futbolcular bulunuyordu: Hayrettin Demirbaş, Nezihi Boloğlu, İsmail Demiriz, Yusuf Altıntaş, Bülent Korkmaz, Mert Korkmaz, Falco Götz, Reinhard Stumpf, Erdal Keser, Tugay Kerimoğlu, Suat Kaya, Okan Buruk, Uğur Tütüneker, Hamza Hamzaoğlu, Muhammet Altıntaş, Hakan Şükür, Gütschow, Arif Erdem, Mustafa Kocabey.

Yaşlı ve yorgun olduğunu belirten Kalli'nin bundan sonra teknik direktör olarak çalışmak istemediğini bildirerek ayrılması, Cim Bom'un talihsizliği oldu. Böylece, Derwall'den sonra Kalli de Cim Bom'a büyük başarılar kazandırıp adını Sarı Kırmızılı kulübün şanlı tarihine yazdırarak veda ediyordu.

1993-94 sezonunda da Galatasaray yine şampiyondu. Sarı Kırmızılı takımın başında bu kez Rainer Hollmann bulunuyordu. Gerçi Alman Hoca, Kalli'nin yardımcısı diye getirilmişti ama, işler iyi gidince durum kabullendi. Sarı Kırmızılı takım 70 puanla şampiyon olurken, Fenerbahçe 69 puanla ikinci sırada yer almıştı.

Oynadığı 30 maçın 22'sini kazanan 4'ünde berabere kalıp 4'ünde de yenilen Sarı-Kırmızılı takım 67 gol gol atıp, 28 gol yiyerek mutlu sona ulaşmıştı.

Böylece Sarı-Kırmızılı takım Türkiye 1. Ligi'ndeki şampiyonluk sayısını 10'a çıkararak Fenerbahçe'nin bu konudaki üstünlüğünü zorlamaya başlamıştı.

İkinci kez şampiyonluğa ulaşan kadrodaki yeni futbolcular şunlardı:

Yusuf Tepekule, Soner Tolungüç, Cihat Arslan.

Bu seneden sonra 1994-1995 ve 1995-1996 sezonlarında Şampiyonluğu ezeli rakipleri Beşiktaş ve Fenerbahçe'ye kaptıran Galatasaray 1996-1997 sezonunda Fatih Terim' in Teknik direktörlüğe getirilmesi ile Türk Futbol tarihinin ve Galatasaray tarihinin en başarılı dönemini yaşamıştır. 4 senelik dönemde Fatih Terim ve ekibi 12 kupa kazandırmıştır. 4 sene arka arkaya Şampiyonluk kazanılması Türk futbol tarihinde bir ilk olarak kayıtlara geçmiştir. Ayrıca takımımız Türkiye liglerinde en fazla Şampiyonluk kazanan takım olma ünvanını ele geçirmiştir. Alınan kupaların içinde en değerlisi şüphesizki hiç yenilgi almadan kazanılan UEFA kupası
Şampiyonluğudur. Final maçına Arsenali penaltılarla 4-1 yenen Galatasaray tüm Dünya'da olay olmuştur. Bu sevinci bize yaşatan tüm sporculara ve yöneticilere teşekkürü borç biliriz. 2000-2001 sezonunda Fatih Terim'in İtalyan Fiorentina ekibine transfer olması nedeni ile teknik direktörlüğe Rumen Lucescu getirilmiştir.
2000 yılının SÜPER KUPASI'nı ise Real Madrid'i Monaco'da 2-1 yenen GALATASARAY'ımız kazanmıştır.

Galatasaray-Fenerbahçe rekabetinin en unutulmaz olaylarından birisi 1910-1911
sezonunda yaşanmıştır. 12 Şubat günü Kadıköy'deki Union Club sahasında yapılacak
maça, aşırı lodos nedeniyle bazı Galatasaray'lı futbolcular karşıya geçemez. 11 kişilik takımı tamamlayamayan Galatasaray, Fenerbahçe sahasındaki maça ancak 7 kişi çıkabildi. İnanılmaz bir inançla mücadele veren 7 kişi Fenerbahçe'yi kendi sahasında 7-0 yendi. Sarı Lacivertli takım da bu maçta kalecisi Ali Said'in sakatlanıp çıkması sonucu 10 kişi ve kalecisiz oynamak zorunda kalmış ve gol yiyenin kaleyi bir diger arkadaşına devretmesi şeklinde öteki futbolcularda bir bir kaleye geçmiştir. Bu inanılmaz zaferi kazanarak ezeli rekabetin en parlak sonuçlarından birini elde eden Galatasaray takımının o maçı hangi kadrosuyla oynadığını saptamak ne yazık ki mümkün olmamıştır. Bu konuda, kaynaklar arasındaki çelişkiler içinden çıkılabilecek gibi değildir. Yanlışı göze alarak verebileceğimiz kadro şöyledir:

Ali Sami - Ali, Bekir Bircan, Horace Armitage, Celal İbrahim, İdris, Emin Bülent.
(Cem Atabeyoğlu, bu maçta kalede Ahmet Robenson'un oynadığını belirtiyor. Ayrıca, onun verdiği kadroda Horace Armitage ve Bekir Bircan yok. Emin Bülent de iki ayrı kişi olarak verilmiş... Ancak, bütün bu isimlerin anılmış olması nedeniyle yine de belli bir sonuca varmış oluyoruz.)

1910-1911 ŞAMPİYONU GALATASARAY TAKIMI

Ayaktakiler sağdan: Asım, Mahmut, Ruşen, Eşref, Bojkof, A.Robenson, Neşet, İbrahim, Celal, Kamil Orta Sıra Sağdan:Yusuf Celal, Cevdet Kalpakçıoğlu, Kiril, İdris, Celal, Hüseyin, Rıza, Ali Sami Yen, Salih Arif Ön Sıra Sağdan:Bekir, Hüseyin Cevat.

------------------------
1934-35
FENERBAHÇE-GALATASARAY MAÇI

Galatasaray son maçını Fenerbahçe ile yapacak... Maç Kadıköy'de... Fenerbahçe bu maça çok iyi hazırlanmış...Mutlaka kazanacaklar... Galatasaray sahada yer aldığı zaman herkes hayretini gizleyemez...Çünklü, Sarı-Kırmızılı takım gençlerden kurulu bir 11 ile saha yer alıyordu... Santrforda Arap Adnan oynayacaktı..Bu takımı görenler Galatasaray adına galibiyet umudunu yitirmişlerdi bile. Ama tek şey vardı düşünmedikleri; 'Galatasaraylılık ruhu...'

İşte o ruh o gün Fenerbahçe Stadında öylesine coştu ki, öylesine şahlandı ki, 4 gol birbiri ardına sıralanırken , o tam kadrolu Fenerbahçe'ye sadece bunları seyretmek düşüyordu... Hala anlatılan bir hezimet daha var ki , bunu tafsilatıyla anlatmaya lüzum bile görmüyorum... Bunu herkes biliyor zaten; Hani Galatasaray'ın altı kişiyle başlanıp,yedi kişiyle sona erdirilen Kadıköy'de ki bir maçta Fenerbahçe'yi 7-0 ile kumbaraya çevirdiği maç... Rahmetli Altan ERBULAK , 80'li yıllarda, bu maçla ilgili çok güzel bir karikatür çizmişti...Karikatürdeki sözcük şundan ibaretti ;
" Dua edin ki 7 kişiydik , ya 11 kişi olsaydık..? "


------------------------------------------------------------------
1935-36
GALATASARAY - GüNEŞ MAÇI

Ayvalı maç...

Güneş ayrığının Galatasaray'ı ne kadar yıprattığını , Galatasaray'n senelerce toparlanamadığını ,Fenerbahçe'nin ise bu sayede nasıl 'atı alıp Üsküdar'ı geçtiğini' uzun uzun anlatmayacağım... Galatasaray ile Güneş arasında ki ilk maç bir intikam maçı gibi olur...Bir gün önceden Galatasaray Lisesinde hummalı bir hazırlık başlar. Sınıflardaki tahtalara ve camlara 'Galatasaraylı kardeş, yarınki maçta hazır ol' yazılır. Ayrıca etütlerde, özellikle yatılılar,pankartlar hazırlarlar. Elebaşı, Soğan Nazım'dır. Her hareketi o yönlendirir, her direktif ondan çıkar... İki küfe ayva götürülecektir stadyuma... Soğan Nazım dışarı çıkan her öğrenciye ayva getirmesi için talimat verir. Bunların nasıl toparlanacağını izah eder... Neden ayva? Bunun açıklaması ise şudur: Önce Ateş-Güneş namıyla kurulan Güneş Kulübünün rumuzu A ve G harflerinden oluşur. Muzip bir Galatasaraylı da buna 'Ayva G.t' deyiverir. Bu isim kısa sürede yerleşir...Hem de öylesine yerleşirki A ve G'den ibaret yaka rozetleri çıkartılır. Adil Giray kendi adının baş harflerinden oluşan şövalye yüzüğünü bile takamaz olur... Soğan Nazım maç günü iki küfe ayvayı toparlayıp Taksim stadına sevk eder. Küfelerin turnikelerden geçmesi mesele olur ama halledilir. Nazım önde küfeler arkada, giriş kapısının sol tarafındaki Galatasaray tribününe taşınır. Stat hıncahİnç dolar. Takımlar sahaya çıktıklarında Galatasaray meşhur Cim Bom Bom 'u ile taraftarlarınca desteklenir..Azınlık Ateş-Güneş seyircisinden çıt çıkmaz.
Maç boyunca rakibinden üstün oynayan Galatasaray, Ateş-Güneş'i 6-2 mağlup eder.

Maç esnasında, zaman zaman ayva yağar sahaya.Özellikle Galatasaray tribününün önünden taç ya da korner atan Ateş-Güneşliler nasiplenirler bu ayvalardan. Bir ayva da Eşref Şefik'in kafasında patlar. Galatasaray'ın bir taç atışı sırasında Eşref Şefik tribünden 'Ofsayytt' diye bağırınca, Soğan Nazım 'Taçtan ofsayt olur mu? Bir ayva da sen hakettin' der ve ayvayı hedefe ulaştırır... Maç sonrası ise Galatasaraylı gençler Sıraselviler'de ki Ateş-Güneş kulubünü basar,binayı ayva yağmuruna tutar ve dağılırlar.



(36)
GAZİ BÜSTÜ

Busefer 'Atı alan Üsküdar'ı geçemedi...


1928 yılında Tayyare Cemiyeti tarafından ortaya koyulan 'Gazi Büstü' için Galatasaray ile Fenerbahçe karşılaşır. 10.08.1928'de oynanan ilk maç 3-3 berabere biter. Bu maçı Suphi Batur şöyle özetler:

'Maçın 15.dakikasında 3-1 gibi ağır bir sonuçla karşılaşmış, ümitsiz bir didişme içinde devreyi bitirmiştik. Soyunma odasına giderken tahta parmaklıkların üzerinde vucutlarını koyvermiş o gün takımda oynamayan Vahyi ile Ercüment'e gözüm ilişti.İkisinin de gözü yaşlıydı... Soyunma odasında Antrenör Billy Hunter'ın nasihatlarını dinliyoruz. Bir aralık odaya Polis Şevket geldi. Bize 1 no.lu azamız Ali Sami Bey'in 'Allah'ım büyüksen, bugün Galatasaray kurtulur' diye ağladığını anlattı.
Sahaya çıkacağımız anda içimde bir ferahlİk hisseder gibiydim. Bu ferahlığı arkadaşlarımın da hissettiğine eminim.

İkinci devrenin dakikalarını Genel kaptanımız Abidin Daver Bey stat balkonundan parmaklarıyla işaret ediyordu. Oyunun bitmesine 16 dakika vardı. Sağdan bir korner oldu. Leblebi topu düzeltti, Muslih önümde yere eğilmiş topu gözlüyor. Kadri ile Sabih, Muslih'in başında nöbetçi. Neticenin artık değişmeyeceğinden emin bu iki FB'li arkadaş; 'Hoca nereye bakıyorsun, atı alan Üskdar'ı geçti' diye eğleniyor. Hoca bu alaylı söze sert bir cevap veriyor.

Rahmetli Şeref vuruş düdüğünü çaldı. Top kaleye doğru süzülüyor. Hocanın Besmelesi ve sert bir kafa vuruşu,top ağlarda. Sol tribünün bizi teşci eden ve ardı arkası kesilmeyen 'Re re re Ra ra ra...' temposu. Üçüncüğ beraberlik golünü de atmakta gecikmedik.

Bunlar maçın bilinenleri,bir de bilinmeyenler var. Bizi o gün beraberliğe getiren içimizdeki Galatasaraylılık meşalesini ateşleyen imanımızdı...
Aradan uzun yıllar geçti. Hala tribünlerde muzdarip bekleşen Galatasaraylılar'ı
düşünüyorum. Bir daha sırtımıza giyemeyeceğimiz sarı-kırmızı formanın hasreti içimi yakıyor.

Bu satırlarda belirtmek istediğim eski bir hatıranın altındaki gizli hisleri, yıllardır çektiğimiz ızdırabı dindirecek genç futbolcu arkadaşlarımıza ithaf
ediyorum...'

Galatasaraylılık ruhu, Galatasaraylılık imanı, takımı ikinci maça taşır. Bir tarafta azim ve irade var. Öteki tarafta ise 3-1 den 3-3 olan maçın intikamı. Ve sonuç; G.Saray
4-0 galip...

Galatasaray Gazi Büstünü görkemli müzesinin Şeref köşesine koyar. Kulüp Başkanı Necmettin Sadak, Gazi Musatafa Kemal Paşa'ya durumu bir mektupla bildirir ve Ulu Önderimizden şu karşılık gelir; 'Mektubunuzu aldım.Türk gençliğinin spor sahasında da gösterdiği kabiliyet ve faideli faaliyetini takdirle müşahade ve takip ediyorum. Hakkımda ibraz buyurulan asarı muhabbetten mütehassıs oldum. Teşekkür ederim efendim.' Reisi Cumhur Gazi M.Kemal

GALATASARAY-LEEDS

VE TÜRKLER İLE İNGİLİZLER ! :
Dünyanın bir kaç ülkesinden belli başlı rekabetleri ortaya serdik ama artık Avrupa'da
hatta Dünyada bir rekabet daha doğdu... Türkler ve İngilizler...

Galatasaray'ın bir çok yurtdışı maçına gittim...İtalya,İspanya,Hollanda, Almanya, Avusturya vs...Bu ülkelere en fanatik gruplarla gittiğimiz ve en ünlü meydanlarında gövde gösterileri yaptığımız halde ne kimseye sataştık , ne de o ülkenin saygı duydugu değerlere dokunduk...

Gittiğimiz heryerde alkışlandık.Dostluklar tesis ettik.Rakip taraftarlarla beraber içtik beraber sarhoş olduk...Ama ne kavga ne de bir tatsızlık olmadı aramızda...
Çünkü biz Türekler dünyanın en müsafirperver insanları olduğumuz gibi , misafir gittiğimiz ülkelerde de nasıl davranılacağını bilen insardık...

Ancak nedense Chelsea maçı için İngiltere'ye gittiğimizde, maç öncesi Londra sokaklarında yaptığımız gösterilerde en küçük bir olay olmamasına rağmen, stada giderken ve 04.09.2000stat içinde , bize karşı bir küçümseme ve öfke hissediliyordu...Kıçını açanlar ! (bu hareket karşısında bizim çocuklar da birşeyler gösterdi de yazamam şimdi) ,orta parmağını gösterenler bira şişesi fırlatanlar hep İngilizlerdi.Biz bunlara da güldük geçtik...

Ülkemize gelen çok çeşitli ülkelerin taraftarlarıyla da hep içiçe olduk...Yien dostlular tesis ettik...Hatta Herta Berlinli taraftarlardan ikisini A. arkadaşımız ( İnternet üzerinden tanışmışlardı) misafir etti...Boğazda yedirdi, içirdi,gezdirdi...Aynı karşılığı Berlin'e gittiğimizde A. da gördü...

Bizim ülkemizde hiç kimseye sataşılmadı...Dostluğun en güzel örnekleri sergilendi...Hatta Chelsealılara bile... Ama Leedsliler ülkemize bir geldi pir geldi...Taksim ve çevresinde yapmadık rezalet bırakmadılar.Orda toplanan gençler ile aralarında olaylar patladı...İki İngiliz hooligan öldürüldü.Onlarca Galatasaraylı genç tutuklandı bazıları hüküm giydi... Bu gerginlikten dolayı biz de İngiltere'de ki rövanş maçına götürülmedik. Sonrasında Arsenal ile Kopenhag'da oynandığımız UEFA Kupası final maçında 3.Dünya savaşı çıktı...Yine yüzlerce yaralı ve tutuklananlar oldu... Sanırım bundan sonra da her İngiliz - Türk karşılaşmasında buna benzer olaylar olacak...


--------------------------------------------------
GALATASARAY - ARSENAL

Başlangıçtan bu yana pekçok değişiklik geçiren UEFA Kupasındaki en radikal değişim
o sezon yaşanmıştı. 1958'de Fuar Şehirleri Kupası olarak başlayıp , daha sonra UEFA Kupası haline gelen bu kupada, bir önceki sezon Kupa Galipleri Kupasının kaldırılmasıyla bir takım yenilikler yapılmıştı.

Buna göre öncelikle takım sayısı çok artıyordu , çünkü ülkelerinde Kupa Galibi olan takımlar da buraya geliyordu.Ayrıca Şampiyonlar Ligindeki gruplarında 3. olan takımların da UEFA Kupasına aktarılmaları mücadeleyi çok zorlu hale getirmişti...
Galatasaray'ımız da ,ilk kez katıldığı bu nitelikteki bir turnuvada , öncelikle Şampiyonlar Liginde mucizevi bir şekilde üçüncü olarak UEFA Kupasına katılmaya hak kazandı...

Sonrasında da dünya futbolunun başındaki ülkelerin temsilcilerini birer birer safdışı bırakarak hedefe ulaştı...

Böylece Aslanlarımız hem 2000 yılının, hem de yenilenip zorlaştırılmış olan UEFA Kupasının ilkini kazanma onurunu yaşadı. Galatasaray'ın bu başarısı, kupayı bugüne kadar kazanmış bulunan takımlardan daha büyük oldu...
Gerçi Fenerbahçeli ve bazı Beşiktaşlı dostlarımıza göre "elediklerimiz de takım mıydı?"

ama olsun...Biz işimizi yaptık ya canları sağolsun... Haa şimdi gelelim son maçın ayrıntılarına; Galatasaray'ımız 17 Mayıs 2000 tarihinde Kopenhag'ın Parken Stadyumunda Türkiye açısında çok önemli bir maça çıkacaktı.Ama daha öncesinde Kopenhag meydanlarında Türk ve İngiliz taraftarlar arasında bazı olaylar yaşanacaktı... Kopenhag'a giderken aramızda tek bir inançsız insan yoktu...İşte bu pozitif enerjinin ağababasıydı.

Kopenhag'a vardığımızda maça daha 1 gün vardı...Önce otellerimize yerleştik daha sonra ünlü Tivoli meydanında toplanmaya başladık.Hava harikaydı...Kuzeyli dilberler ise muhteşemdi... Salı günü olduğu için İngiliz taraftarların sayısı bize göre yarıyarıya azdı.Aramızdaki ilişkiler ise gayet iyiydi.Resimler çekiliyor , kadehler tokuşturuluyordu... Ama ne zamanki alkol İngilizlerin beyin hücrelerini kemirmeye başladı , olaylar da o zaman başladı... Bizim gurbetçilerin kamera şımarıklıları da işin içine girince ,görsel medyaya da gün doğdu... İngilizler azdıkça ve onların aralarına karışan provokatörler işlerini yaptıkça bizimkiler de tarihi görevini yapıp İngilizlere hadlerini bildiriyorlardı... Tv'lerde görülenler haricinde ara sokaklarda olanlar ise daha vahimdi.Ancak bizim İstanbul taraftarının gurbetçi taraftarlarımızın elinden bir çok İngiliz'i aldığına bizzat şahit oldum... Olayları yatıştırmak adına İstanbul taraftarının çok büyük mücadelesi oldu ama alkol bu, İngilizleri çıldırtıyordu işte...Eh o zaman da yapacak birşey kalmıyordu... O gece irili ufaklı yüzlerce kavga oldu...26 İngiliz yaralandı.Bir Türk gazetecisi ise başından polis darbesiyle yaralandı...

Ertesi gün ise sabah erken saatlerde gelmeye başlayan günübirlikçi İngiliz ve Türk taraftarlar Tivoli' yi ve çevresini işgal etmişlerdi... İngizler barları bizimkiler ise herzaman olduğu gibi alışveriş merkezlerini tercih etmişlerdi... Barların önünde biriken İngilizlerle Türkler arasında yine dostluk görüntüleri sergileniyordu ama ateşli yakınlaşmalar da ufaktan kendini göstermeye başlamıştı... Vakit ilerledikçe ,daha doğrusu alkol İngiliz'in kanına karıştıkça bizimkilerin iyi niyetli ve eğlence amaçlı davranışları bazı İngiliz gruplar tarafından küfür ve sözlü taciz ile sonuçlanıyordu...
Bu arada Leeds taraftarlarının da Kopenhag'a geldiği dedikodusu yayılıyuordu ama bunu önemseyen yoktu...... Örgütlü ve tamamane olay çıkartmaki için Kopenhag'a gelen bu grup , Danimarkalı hooliganların yardımı ile, saat 15.00 ile 16.00 saatleri arasında, alışveriş paketlerini otellerine bırakıp maça gitmek için dağılan çoluk çocuk Türklerin üzerine Tivoli meydanında cesurane bir saldırı gerçekleştiriyorlardı...
Gerçi ilk şaşkınlık atlatıldıktan sonra İngilizler saldırdıklarına saldıracaklarına bin pişman olmuşlardı ama iş işten geçmişti birkere...

Yine bıçaklanan İngilizler, yerlerde sürüklenen hooliganlar ve 7-8 İngiliz' in arasına düşmüş Türk gençleri bildik görüntüleri oluşturuyorlardı... Taksim'de ağır tahrik sonucu gerçekleşen münferit bir olayı , Galatasaray'a yüklemeye çalışan bazı medya mensupları ve "Bu organize bir katliamdır" çığlıkları atanlar , organize hareketin babasını Tivoli Meydanında canlı canlı görmüşlerdi...Zaten sonradan bazı medya mensupları,diğer medya mensupları tarafından "Olaylarda medyanın da rolü var ! "şeklinde değerlendirilmişlerdi ve bu yüzden çok tartışma çıkmıştı...Çünkü bu sefer kendilerinin de canı yanmıştı ve Akşam gazetesinde Sayın Aykut Işıklar İngilizler tarafından sıkıştırılıp kalleşçe ve acımasızca dövülmüş , kaburga kemikleri kırılmıştı...

Dört koldan üçeryüz kişilik gruplarla, ellerinde ki cep telefonları ile birbirlerini yönledirip, kadın ve çocukların çokluğuna bakmadan meydandaki insanlara saldıranlar kendilerini Breave Heart filmindeki İngiliz Alayları sanmışlardı herhalde...
O saatlerde Allah'tan ki İstanbul taraftarı meydanda yoktu...Düşünsenize o dakikalarda meydanda bizim fanatikler de bulunsaydı belki de bu maç oynanamazdı...

Bugüne kadar Avrupa'nın heryerinde fütursuzca insanlara saldıran ve hiç karşılık görmeyen şımarık hooliganlar , Türk ile karşılaşınca neye uğradıklarını şaşırmışlardı. Bir deşu var ki; bu insanlık yoksunları Türklere Galatasaraylı diye değil TÜRK diyerek saldırıyorlardı...Ama bizim Türkiye'de ki rakiplerimizin bazı kendini bilmez taraftarları ise hala İngiliz'lere tezahürat yapıyor ve İngiliz bayrağını tribünlerine asmaktan gocunmuyorladı...

Bizim polisimize Taksim olaylarından sonra ,'beceriksiz' diye çamur atanlar ise , Türkiye'de postacı bile olamayacak Danimarka polisini görünce sanırım utanmışlardı...

Bütün bu tatsızlıklardan sonra maç saati gelip çatmıştı.Parken'e vardığımızda tribünlerin 2/3'sinin bizim taraftarlarımız tarafından işgal edildiğini gördük.Gerçekten muhteşem bir görüntüydü.

Maçtan önce ve maç boyu gırtlaklar paralandı...Arsenalliler şaşkına döndü...
Sahadai Aslanların mücadelesi sürerken tribünlerde gözlerden yaş , dudaklardan dua eks*k olmuyordu.Hele normal sürenin bitimine doğru başlayan ve uzatmalarda da süren "Dağ başını duman almış" marşı başladığında artık gözyaşlarımız hakimiyetimiz dışında yanaklarımızdan süzülür olmuştu...

Ben o gün Galatasaray Dergisinin görevlisi olarak saha içinde bulunuyordum...
Yanımızdaki İngiliz gazeteciler benim ve Sabah Gazetesi muhabiri Zürap ağabeyin yüzüne bakıp bakıp şaşkınlıklarını gizleyemiyorlardı...Onlar mı garipti , biz mi ? Bunu bilmiyorum ama biz böyleydik işte...

Uzatmaların başında Hagi kırmızı kart görmüş , oyundan çıkmıştı...Ama Aslanlar bir anda saha sanki 20 kişi olmuşlardı...Fatih Hoca yerinde değişiklikler yapmış "İleriii " diye bağırıyordu...

O mücadeleye ağlamamak kolaymıydı..?

İş penaltılara kalmıştı...Tribünler "Türkiye sizinle guru duyuyor " diye inliyordu...
Ellerim titriyordu , ben bu penaltıları nasıl çekecektim acaba ? Zürap ağabeyi oturttum ve dirseklerimi onun omuzların akoyarak biraz olsun titremeyi durdurdum...
Ergün Pembe,Hakan Şükür , Ümit Davala derken Popescu'nun penaltısı ,ligimizdeki penaltı özürlü Galatasaray'ı ( o sezon ligde önemli sayıda penaltıyı gole çevirememiştik) UEFA ŞAMPİYONU yapıyordu...

Arsenalliler ufak ufak tribünleri terkederken , bizim tribünlerde ve saha içinde gözyaşı sel olmuştu...

Maçtan sonra Tivoli'de maça girmemiş olan İngiliz hooliganlar yine taşkınlık yapmaya çalıştılar...Ama yine derslerini aldılar ... Galatasaray'ımız ve Türkiye ,Kopenhag'da hem sahada hem de saha dışında Aslanlar gibi temsil edilmişti... Yurda dönüş esnasında ise kaldığımız otelin temizlikçileri bizi tebrik etmişlerdi...Biz maç yüzünden zannetmiştik meğer odaları kullanma biçimimizden dolayı teşekkür ediyorlarmış... Bizimle aynı otelde kalan İngiliz taraftarlara ise lanet okuyorlardı. Çünkü onların kaldığı odalar perişan haldeymiş... Onlar medeni biz barbarız ya...Pöh...
Ah unutmadan ekleyeyim ; Bu arada 1999-2000 sezonunda da Galatasaray üstüste ördüncü kez Türkiye Ligi şampiyonu oluyor ve bu alanda da kırılması çok zor olan bir rekorun sahibi oluyordu... Artık sırada Şampiyonlar Ligi Şampiyonu Real Madrid ile oynanacak olan Süper Kupa vardı...

İsim Ülke Sezon Maç Gol

Vlodo Nikolovski Yugoslavya 1966-1967 11 2
Tatomir Radunoviç Yugoslavya 1967-1968 11 (Kaleci)
Ahmet Çeloviç Yugoslavya 1968-1970 25 7
Bojko Kajganiç Yugoslavya 1977-1978 9 (Kaleci)
Yusuf Hatuniç Yugoslavya 1978-1979 15 -
Eşref Yaşareviç Yugoslavya 1978-1979 31 12
Tarık Hocic Yugoslavya 1981-1984 104 46
Mirsad Sejdiç Yugoslavya 1981-1984 83 30
Rudiger Abramcyzik Almanya 1984-1985 57 15
Zoran Simoviç Yugoslavya 1984-1990 302 1 (Kaleci)
Cevad Prekazi Yugoslavya 1985-1991 315 72
Didier Six Fransa 1987-1988 39 11
Iosif Rotariu Romanya 1990-1992 60 11
Roman Kosecki Polonya 1990-1992 66 37
Dominique Iorfa Kamerun 1991-1992 11 1
Elvir Boliç Bosna 1992-1993 18 2
Torsten Gütschow Almanya 1992-1993 25 18
Reinhard Stumpf Almanya 1992-1994 82 1
Falco Goetz Almanya 1992-1994 99 23
Roger Ljung İsveç 1993-1994 25 2
Stavitza Kuzmanovski Makedonya 1994-1995 18 1
Norman Mapeza Zimbabve 1994-1995 56 2
Gintaras Stauce Litvanya 1994-1995 43 (Kaleci)
Mike Marsh İngiltere 1995-1996 12 -
Berry Venison İngiltere 1995-1996 21 1
Dean Saunders Galler 1995-1996 40 26
Brad Friedel ABD 1995-1996 45 (Kaleci)
Ulrich Van Gobbel Hollanda 1995-1996 46 4
Adrian Knup İsviçre 1996-1997 18 6
Gheorghe Hagi Romanya 1996-.... 106 48
Adrian İlie Romanya 1996-1997 46 28
Sebastian Filipescu Romanya 1996-1997 50 1
Pier Essen Almanya 1996-1997 1 (Kaleci)
Gheorghe Popescu Romanya 1997-.... 85 5
Lutu Romanya 1997-1998 3 -
Claudio Taffarel Brezilya 1998-.... 60 (Kaleci)
Oliviera Capone Brezilya 1999-.... 24 3
Marcio Santos Brezilya 1999-.... 21 9
Bruno Quadros Brezilya 1999-2000 2 - Mario Jardel Brezilya 2000-...

Basketbol
Cem Atabeyoğlu'nun 'Spor Ans*klopedisi' adlı kitabında yer verdiği üzere, ülkemizin en eski sporcularından ve Galatasaray Sultanisi beden eğitimi öğretmeni Ahmet Robenson ,1911 yılında bulduğu bir Birleşik Amerika basımlı kitapta, basketbol oyunun incelikleri dışında kalan bir yazıya rastlamıştır. Basketbolun ilginç olduğu kadar yararlı da olabileceğini düşünerek , öğrencilere oynatmak istemiştir. Galatasaray Lisesinin spor salonunun duvarlarına asılan kağıt sepetlerin altında onar kişilik takımlar olarak oynana bu basketbolu andırır gösteri , tüm oyuncuların sakatlanmaları sonucu yarımda kalmıştır.Oyun süresince bir takım 8 , rakip takım ise 3 sayı yapabilmiştir.Oyunun böylesine kanlı bir biçimde sonuçlanması karşısında bir tercüme yanılgısı olabileceğini düşünen Ahmet Bey , basketbolun kurallarını öğrenmek için çaba sarfetmiş ama bir netice alamamıştır.Zira , Robert Kolej'deki Birleşik Amerikalı öğretmenler bu oyunu son sınıftakilere öğrettikleri için okuldan mezun olan gençler
çeşitli yerlere dağılmıştır.

Ülkemizde ilk ciddi basketbol karşılaşması 4 Nisan 1921 günü Darülmuallimin-i Aliye Mektebi'nin Cağaloğlu'ndaki binasının karşısındaki bahçede oynanmıştır.Bu maçta , İstanbul Y.M.C.A Takımı , Türk Takımını 18-14 yenmiştir.Bu ilk Türk Takımının kaptanlığını Ahmet Robenson Bey yapmıştır.Y.M.C.A (Young Mends Christish American) Cemiyeti Genel Başkanı Mr.Sticker'in yönettiği bu karşılaşmanın haberi Cemiyetin Nisan 1921 sayısında geniş olarak yer almıştır.Türk takımı bu maçta 'Santr' Ahmet Robenson Bey ,'Forvetler' Hilmi Bey ve Mişel Efendi,'Bekler' Ziya Bey ve Armenek Efendi düzeniyle oynamıştır.
15 Şubat 1923 günü kulüpler arsında yapılan ilk karşılaşmada Nişantaşı , Galatasaray'ı 15-4 yenmiştir.

Ama bundan sonra ...

Türk sporunun öncüsü olan Galatasaray, basketbolda da uzun yıllar mutlak bir egemenlik kurmuştur. Cim Bom Bom, bu spor dalında belki de Dünya sporunda hiçbir kulübe nasip olmayacak başarılar kazanmıştır. Sarı Kırmızılı takım Basketbol İstanbul Ligi'nde tam 10 yıl üst üste şampiyon olmuştur.
Dönemin Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü konumunda olan Türkiye İdman Cemiyetleri İttifakı'nın özendirmesiyle 1933 yılında başlayan basketbol maçlarında Galatasaray çok büyük bir üstünlük kurmuş ve yapılan hemen her turnuvayı ve ligleri kazanmıştır. Feridun Şerifzade ve Naili Moran'ın çabalarıyla
kurulan Galatasaray basketbol takımı, Maccabi takımının 1927'den bu yana süren üstünlüğüne de son vermiştir.

Galatasaray'ın 10 yıl üst üste şampiyon olan takımının ardından rekabetin daha arttığı 1950'li yıllarda da bu başarılar sürmüştür. Bu dönemdeki kadroda yer alan ünlü sporcuların bir bölümü şöyledir:

Ali Uras (Kaptan), Suat Kesim, Samim Göreç, Hüseyin Öztürk, Erdoğan Partener, Candaş Tekeli, Yalçın Granit, Yılmaz Gündüz, Erdem Göreç, Ali Kazaz, Sadi Gülçelik..

Ezeli rakibimiz Fenerbahçe'nin bize karşı ilk galibiyetini 1954 yılında elde edebilmiş olması, takımımızın çok uzun yıllar süren egemenliği hakkında bir fikir verebilir.

Bu dönemde 15 Ocak 1950 tarihinde yapılan bir maçta Galatasaray, ezeli rakibine tarihi fark atmıştır. Cim Bom'un 105-39 kazandığı maçın bir benzeri ezeli rekabetin tarihinde yoktur. O gün, İstanbul Üniversitesi Spor Salonunda yapılan karşılaşmada Sarı Kırmızılı formayı şu basketbolcular giymişti:

Ali Uras, Hüseyin Öztürk, Yalçın Granit, Erdoğan Partener, Ertem Göreç, Ayhan Öz ve Yılmaz Gündüz.

Öte yandan, 1954 yılında Fenerbahçe'nin basketbolda Galatasaray'ı ilk kez yenmesi, Türk Spor tarihinin önemli olaylarından biridir. 1940'tan sonra aralıksız 15 yıl Fenerbahçe'yi sürekli yenen takımın 28 Mart 1954'te rakibine 71-61 yenilmesiyle, ezeli rekabette Sarı Lacivertli takım ilk galibiyetini
elde etmiş oluyordu. O güne kadar çok az sayıda seyirci tarafından izlenmekte olan basketbol maçlarına da bu karşılaşma sonrasında ilgi artmış, bu nedenle maçlar İTÜ salonundan Spor ve Sergi Sarayı'na alınmıştır.

BASKETBOL'DA ÇİFTE ŞAMPİYON !

19 Nisan ile 25 Nisan 1955 günleri arasında İst.Spor ve Sergi Sarayında yaılan Şampiyona tatsız bir olaydan sonra Spor Oyunları Federasyonunun kararı ile 'Çifte Şampiyon' ile sonuçlandı.Bu Türk Basketbolunda (hatta Türk Sporunda) ilk ve son kez rastlanılan bir olaydı. 1955 Türkiye basketbol Şampiyponasına İst.1.si Fenerbahçe,2.si Modaspor,Ankara 1.si Ankaragücü, 2.si Harpokulu,İzmir 1.si Altınordu ve FederasyonKupası sahibi Galatasaray takımları katıldılar. Bu takımlar arasında tek devrelilig usulü ile oynanan maçlar sonunda şampiyonluk düğümü 25 Nisan akşamı oynanacak olan Galatasaray-Fenerbahçe maçına bağlı kaldı. Bu maçın bitimine 44 saniye kala ,Galatasaray 40-27 öndeyken tribünden inen bir Fenerbahçe yöneticisinin takımı sahadan çekmesiyle Türk basketbolunda rastlanmamış çirkin bir olay teşkil etti.
Bu olaydan hemen sonra toplanan Spor Oyunları Federasyonu durumu gözden geçirdi.Fenerbahçe Kulübü yöneticisinin Modaspor'u şampiyon yapmak için takımı sahadan çektiğine kanaat getirildi.Ve Galatasaray'ın böyle bir komplo sonucu şampiyonluktan mahrum edilmesi doğru bulunmayarak iki takım a birden şampiyonluk verildi.

1955 GS Takımı şu kadroya sahipti : Yalçın Granit , Üner Erimer,Tunç Erim,Tuğrul Demir,Özer Salnur,Yüksel Alkan , Yavuz Türkoğlu ve Gökhan Kökeş
Fenerbahçe bu tip ayak oyunlarını ve çirkinliği sporumuza tarih boyunca sokmaktan kaçınmamış,aynı hadiseyi futbolda da yapma lüzümsuzluğunu göstermiştir.

Not: Basketbol maçında Modaspor'un şampiyon olabilmesi için Galatasaray'ın Fenerbahçeyi az farkla yenmesi gerekiyordu.O yüzden Fenerbahçe fark yiyeceğini anlayınca sahadan çekilerek skoru hükmen mağlubiyet olarak tescil ettirecekti ; yani 2-0...

Başlangıçtan bu döneme kadar, kulüplerin kesin üstünlüğünün görüldüğü bu spor dalları 1970'li yıllarda yavaş yavaş müessese kulüplerinin egemenliğine girmeye başladı. Basketbolda Galatasaray'ın 1968-69 sezonundaki şampiyonluğunun ardından İTÜ egemenliği başladı ve bu takım tam 4 yıl üst üste şampiyon oldu. Bunun ardından 1973-74 sezonunda, asker sporcularla ilgili değişik bir uygulama sayesinde Muhafızgücü şampiyonluğa ulaştı. 1974-75 sezonunda da Beşiktaş, deplasmanlı basketbol liginin tarihindeki ilk ve tek şampiyonluğunu kazandı. Bunun ardından Eczacıbaşı ve Efes Pilsen'in saltanatı başladı. 1984-85 sezonundaki Galatasaray şampiyonluğuna kadar tam 9 yıl bu iki takım şampiyonlukları paylaştılar.

Sarı Kırmızılı takım uzun yıllar baskette şampiyonluklara ambargo koyduktan sonra, son yıllardaki müthiş mücadelelerden de şampiyonluklar çıkartmayı başarmıştır.

Son yıllarda önce Eczacıbaşı, ardından Efes Pilsen ve Ülkerspor gibi müessese takımlarının bu alanda ağırlıklarını duyurmalarına karşın, Sarı Kırmızılı takım da başarısını sürdürebilmiştir. 1989-90 sezonunda basketbolda şampiyon olan Galatasaray, 1994-95 sezonunda da Federasyon Kupasını kazandı.

Bu arada, Galatasaray Bayan Basketbol Takımı, tarihe geçecek rekorlar kırdı. Sarı Kırmızılı takım 1989'dan başlayarak 10 sezon üst üste şampiyon olmuştur.
1995-96 sezonunda Bayan takımımız uğradığı tek yenilgi ile çok büyük bir rekor kırma şansını kaçırdı.

ERKEKLER
İstanbul Ligi
1932-1933
1933-1934
1934-1935
1935-1936
1940-1941
1941-1942
1942-1943
1943-1944
1944-1945
1945-1946
1946-1947
1947-1948
1948-1949
1949-1950
1950-1951
1951-1952
1952-1953
1953-1954
1957-1958
1960-1961


Türkiye Şampiyonası

1947-1948
1948-1949
1949-1950
1950-1951
1953-1954
1955-1956
1956-1957
1960-1961
1963-1964
1964-1965
1966-1967


Deplasmanlı Lig

1968-1969
1984-1985
1985-1986
1980-1990


Türkiye Kupası

1969-1970
1994-1995


Cumhurbaşkanlığı Kupası

1985-1986


BAYANLAR
Deplasmanlı Lig
1987-1988
1989-1990
1990-1991
1991-1992
1992-1993
1993-1994
1994-1995
1995-1996
1996-1997
1997-1998


Türkiye Kupası

1992-1993
1993-1994
1994-1995
1995-1996
1996-1997
1997-1998


Cumhurbaşkanlığı Kupası

1992-1993
1993-1994
1994-1995
1995-1996
1997-1998

Voleybol

Türk Sporunun hemen herdalında öncü olan Galatasaray'ın Voleybol Şubesi 1927 yılında kurulmuştur.

Feridun Şerefzade ve SezaiTürkeş'in önderliğinde yürütülen takım kurma çalışmaları 1930 yılında tamamlandıve Galatasaray bu dalda faaliyete başladı. İlk yıl Feridun ve Sezai'nin yanısıra , Arslan , Samim ve Rodrik 'ten kurulu takımla mücadele eden takımımız ligi 3. sırada birtirdi.İlk Şampiyonluğunu ise 1931-32'de kazanır.1934-35 'de yine Şampiyon olan Galatasaray 1940'lı yılları ağır aksak bi rtempoda geçirip zaman zmaan kazanılan şampiyonluklarla yetinirken,1953-54 sezonundan itibaren şampiyonluklara ambargo koymuş ve uzun yıllar ligi hep zirvede bitirmiştir.

Galatasaray bu tarihtensonra sadece 1958-59 sezonunda Darüşşafaka'ya sadece 1 yıl şans tanımış,12 yıl şampiyonluğu kimseye vermemiştir. Galatasaray aynı süre içinde 13 kez de İstanbulŞampiyonu olmuştur. Sarı Kırmızılı takım voleybolda hep zirvye oynayan bir takım oldu. Bu arada Galatasaray'ın Fenerbahçe'yi (1969-1990 arası) tam " 21 YIL " sürekli yenmiş olması , bir daha kırılamayacaK bir ekor olarak tarihe geçmiştir. Gerçi Fenerbahçe 1990 'da Galatasaray'ı yenip bu hezimeti durdurmaya çalışmıştır ama daha sonraki maçlarda yine Galatasaray'ın ezici üstünlüğü hep devam etmiştir.

1971 'e kadar Voleybolda mutlak bir üstünlüğü olan Galatasaray bu tarihten 1986-87'ye kadar şampiyonluğa hasret kalmıştır. Ama yine de müessese takımlarının şampiyonluklara koyduğu ambargoyu kıran takım yine Galatasaray oldu. 80 ve 90'lı yıllarda Basketbolda olduğu gibi müessese kulüplerinin büyük yatırımları zirve mücadelesini alabildiğine güçleştirmiştir. Galatasaray gibi amatör branşlarda mücadelesini sürdürmeye çalışan diğer kulüpler de bu durumdan dolayı zor duruma düşmüşlerdir.Yine de Galatasaray'ın Erkek ve bayan Volaybol takımları başarı ile mücadeleyi sürdürmektedirler.



ERKEKLER
İstanbul Ligi
1931-1932
1934-1935
1943-1944
1944-1945
1949-1950
1953-1954
1954-1955
1955-1956
1956-1957
1959-1960
1960-1961
1961-1962
1962-1963
1963-1964
1964-1965
1965-1966



Türkiye Şampiyonası

1955-1956
1956-1957
1957-1958
1958-1959
1960-1961
1961-1962
1962-1963
1963-1964
1964-1965
1965-1966
1966-1967
1967-1968






Deplasmanlı Lig

1970-1971
1986-1987
1987-1988
1988-1989


BAYANLAR
İstanbul Ligi

1959-1960
1960-1961
1961-1962
1962-1963
1963-1964
1964-1965
1965-1966
1977-1978


Türkiye Şampiyonası

1960-1961
1961-1962
1962-1963
1963-1964
1965-1966

Atletizm

Türk sporunun öncüsü olan Galatasaray elbetteki "sporların anası" olarak bilinen atletizmde de bu önderliğini göstermiştir. Atletizm'de bugün bile adları unutulmamış pek çok sporcu Galatasaray'dan yetişmiştir. İlk Müslüman Türk atleti sayılan İbrahim Celal (Şehit Celal) ve Silifkeli Şükrü Halil Dölek ile başlayan Türk Atletizminin ilk önemli sporcuları hep Galatasaraylılardır.Bunlar arasında Adil Giray, Şekip Engineri, Vildan Aşir Savaşır, Ömer Besim Koşalay, Vedat Abut, Semih Türkdoğan, Mehmet Ali Aybar, Suat Hayri Ürgüplü yer alıyordu. Galatasaraylı atletlerin arasından Ürgüplü'nün kişiliğinde bir Başbakanın çıkmış olması da Sarı-Kırmızılı camia için bir başka iftihar vesilesi oldu.

Daha sonraki dönemlerde Naili Moran, Rıza Maksut İşman, Faik Önem, Cezmi Or, Cahit Önel ve yakın dönemde Turhan Kahraman, Şükrü Çaprazlı ve Murat Akman tam 18 yıl üst üste Galatasaray'a şampiyonluk getiren sporcular oldular. Kulübümüz Atletizmin ülkemizdeki kuruluş yıllarının dışında,1968-1988 arasındaki 20 yıllık dönemde tam 18 kez Türkiye şampiyonu olarak kırılması imkansız bir rekorun da sahibi oldu. Bazı durgunluk dönemlerinin dışında Galatasaray, herzaman Türk atletizminin en büyük firmalarından biri oldu.Rekortmen sporcular yetiştirdi ve bunların başarılarıyla müzemiz kupa ve madalyalarla doldu. Cezmi Or ve Ömer Besim Koşalay gibi atletler Türk Spor tarihine adlarını yazdırırken, adlarına düzenlenen yarışmalar günümüze kadar ulaştı.

1922 yılında Galatasaray'ımızdan Şekip Bey 100 metreyi 11.6 saniyede koşarken , Adil Giray 400 metreyi ilk yarışta 60.2 saniyede ikinci yarışta 59 saniyede tamamlamıştır.O yılların değerlendirmesine göre bu çok büyük bir başarı olarak görülmüştü.Yine aynı yıl Adil Giray , bu kez Disk'i 33.70 m.'ye fırtlatarak komple bir atlet olduğunu kanıtlamıştır.

1926 yılında ilk Türk KIZ atletler de spor sahalarında görünmeye başlamıştır.Taksim Stadında Galatasaraylı sporcuların kızkardeşleri ve kulüp üyelerinin yakınları olan ilk bayan atletlerimiz çalışmaya başlarken isimleri şöyleydi ; Nermin Tahsin, Emine Abdullah , Mübeccel Hüsameddin ve Neriman Muhiddin.Bu hanımlara Ömer Besim Koşalay Bey antreman veriyordu.

Atletizm'le ilgili ilginç bir nokta da; Ömer Besim Koşalay, Jerfi Fıratlı gibi hem futbol oynayan, hem de atletizm yapan sporcuların varlığıdır.

Sarı Kırmızılı Kulüp, "Sporların anası" sayılan bu daldaki çalışmalarını kesintisiz sürdürmektedir. 1996 yılında 140 dolayında sporcu ile Türkiye Liglerinde mücadele eden takımlarımız çeşitli başarılara imza atmaktadır. İstanbul'da yapılan Avrupa Şampiyonlar Kupası Gençler yarışmalarında Bayer Uerdingen ekibinin arkasında ikincilik kürsüsüne çıkmayı başaran atletlerimiz bir üst tura geçmişlerdir. Bu yarışmalarda çekiç atmada Fatih Yıldırım, üçadımda Ahmet Süngeriçlioğlu, Fecri İdin 1500 ve 3000 metrelerde birinci olmuştur.

Atletizm Şubesi Yönetimi
Tuncer Hunca Atletizmden Sorumlu Yönetim Kurulu Üyesi
Mecit Çetinkaya Atletizm Komitesi Üyesi
Abdullah Gülsoy Atletizm Komitesi Üyesi
Metin Öztürk Atletizm Komitesi Üyesi
Temel Erberk Teknik Direktör
Alpaslan Çetin Antrenör
Uğur Özdemir Antrenör
Cemal Anadol İdari Yönetmen
--------------------------------------------------------


GALATASARAY'IN ATLETİZM ŞAMPİYONLUKLARI
- İstanbul Atletizm Şampiyonu 1924,1925,1926,1927,1931,1933,1941,1942,1945,1951, 1963,1965,1967,
1968,1969,1970,1971,1972,1973,1974,1975,1976,1977, 1978,1979,1980,
1981,1982,1983,1986
GALATASARAY'IN ATLETİZM ŞAMPİYONLUKLARI
- Türkiye Atletizm Şampiyonu
1924,1927,1932,1933,1951
GALATASARAY'IN ATLETİZM ŞAMPİYONLUKLARI
- Kulüplerarası Puanlı Atletizm Şampiyonu
1966,1967,1968,1969,1970,1971,1972,11973,1974,1975 ,19761977,1978,
1979,1980,1981,1982,1983,1986


31 İstanbul, 24 Türkiye toplam: (55) Atletizm Şampiyonluğu!..
Yalnız yurtiçinde değil, yurtdışı ülkelerde de kolay kolay elde edilemeyecek mükemmel bir başarı... Sadece futbolda değil Basketbolda, Voleybolda, Yüzmede, Sutopunda, Kürekte ve en önemlisi sporların anası "ATLETİZM" de çok sayıdaki ayrıca, koca bir asıra yayılan şampiyonluklar! İşte Galatasaray'ı " SPOR KULÜBÜ " yapan en önemli özelliği, daha doğru bir deyimle ayrıcalığı, bu karakter yapısında yatıyor...

Sarı-Kırmızılı kulübün son yarım yüzyılda, Türk Atletizm Milli Takımı'nda defalarca görev alan atletleri de şunlardır:

EMİN DOYBAK, TURHAN KAHRAMAN, ŞÜKRÜ ÇAPRAZLI, MURAT ELÇİN,
MURAT AKMAN, EKREM ÖZDAMAR, SERMET TİMURLENK, UĞUR SEL,
TEOMAN SİMİT, ALİ AYDIN, ŞÜKRÜ ŞABAN, ÜNAL SOMUNCUOĞLU,
HAKAN HEPER, AKIN ALTIOK, NECDET AYAZ, TEMEL ERBEK, MESİH DURANAY, FİKRET ÜSTÜNSOY.

Sarı-Kırmızılı kulübün son yarım yüzyıldaki diğer atletleri:


SÜLEYMAN ÇEKİÇEL, KEMAL ERBEK, TEMEL ERBEK, HÜSEYİN MANİOĞLU,
ORHAN ULUDAĞ, TUNÇ PEKSÖZ, LEVENT LALE, YAVUZ ERKMEN, EKREM ALTINBAŞ, ADNAN EDEBALİ, ERDEM ŞERBETÇİGİL, MUZAFFER ÇOLAKOĞLU, AHMET MELEK, MEHMET KUŞ, KORKUT YAPICI, MURAT AYAYDIN, NURİ SÖĞÜTLÜ, YAVUZ KIZILÇULLU, CİHANGİR Y.OĞLU, TAYLAN ESMER, MESİH DURANAY, OSMAN COŞKUNTÜRK, SALİH ERDEN, AHMET ÖNAL, İBRAHİM KOBAL, İBRAHİM BULUT, ÖMER ŞAKAR, SALİM ERGUN, CEM DİNÇ, TAYFUN ESMER, ALİ KARA, EROL KAPLAN, TAYFUN DEMİRALAY, GÜROL DİNSEL, RECEP KALENDER, UFUK GELDİŞEN, İSMAİL TÜRKKAN, ALTAN UYBAT, GÜRSEL AKAY, ATİLLA ÖZİDEŞ, O.NURİ KARABIYIK. ŞEVKİ KORU; (Boston Maratonu 7.si)

Not: Şevki Koru ,2 saat 37 dakika 50 saniyelik bir derece yapmıştır.Ve 51.Boston Maratonunda(1947 Nisan ayı) 1. olan Yung Bong Su'nun 2 saat 25 dakika 39 saniye ile birinci olduğu yarışmada 7. liği elde ederek Amerikan Atletiz otoritelerinin haklı takdirini kazanmıştır.


ILGINÇ NOT :
- - - - - - - - - - -
Halat Çekişme (Çekme)...
Halat çekişme bir spor dalı olarak ilk kez askeri birlikler ,askeri ve sivil okullarda görülmüştür. Halat çekişme yarışları ilk kez 1913 yılında Galatasaray tarafından düzenlenmiştir.Galatasaray,İstanbul Sultanisi,Sen Benoit,Vefa İdadisi ve İmogen takımlarının katıldığı yarışlarda Galatasaray birinci olmuştur.Takımların üçer sporcu ile katıldıkları yarışmalarda birinci olan Galatasaray Takımı , Daniş , Selim ve Hikmet Beylerden kurulu idi...Halat Çekişme çalışmaları ise çok az kulüpte görülür.Galatasaray,Beşiktaş,İmogen,Nişantaşı,Vefa Sultanisi,Darülmuallimin,İstanbul Sultanisi ile bazı askeri ve sizil okullarda bu çalışmalara rastlanır. 1914 yılında halat çekişmesi yarışlarına katılan temsilcilerinin aldıkları bir karar ile takımdaki sporcu sayısı sekize çıkarılmıştır.Aynı yıl düzenlenen yarışlarda yine Galatasaray birinci olmuştur.Galatasaray'ın Kenan , A.Celal , Ahmet Robenson , Abdurrahman Robenson,Emil Oberle , Emin Bülnet,Süleyman ve Kemal Beylerden kurulu takımı uzun yıllar düzenlenen yarışlarda başarılı olmuşlardır.

Yüzme

Modern anlamdaki ilk yüzme hareketleri Galatasaray Mekteb-i Sultanisi'nin kuruluşu ile başladığı çeşitli tarih kitaplarında bildirilmektedir. Bu kaynaklarda Galatasarayımızın yüzme ile ilgisi 1873 yılına kadar uzandığı belirtilmektedir.Bu yıllarda

Galatasaray Sultanisinin beden Hocası Monseur Moiroux,cimnastiğin yanısıra çokiyi bir yüzücü olması sebebi ile Galatasaraylı gençlere yüzme dersi de vermiştir.Galatasaray Sultanisinden ayrıldıktan sonra , Yüzbaşı rütbesiyle Tophane Askeri Sanaii Mektebinin yüzme öğretmeni olarak atanması sebebiyle,Türk gençlerine modern yüzme öğretmeye bu okulda devam etmiştir. Türkiye'de modern anlamda ilk yüzme yüzme çalışmalarının 1910'lu yıllarda başladığı çeşitli kaynaklarca belirtilmektedir.

Bu yıllarda yüzmeye ilgi gösterenler arasında uzun mesafe yarışlarında Selahattin Bey ,kısa mesafede Said Selahahttin Bey, kule ve tramplen atlamada Kemal Bey başarılı sporculardır. Bunlara daha sonra Galatasaraylı Şeref Hüsametin Bey ve birçok istekli gençler katılmışlardır.

Ancak yüzmedeki ilk büyük atılım 1922 yılından sonra olmuştur. Özellikle Galatasaraylı Nejat Abut,Fazıl Adnan ve Malik Beyler başarılı yüzücüler olarak görülür.Aynı yıl yapılan Moda-Kınalıada yarışını Fazıl Adnan 3 saat 50 dakika ile birinci bitirmiştir.

Ülkemizde ilk düzenli yüzme yarışları 15 Eylül 1923 günü yapılmıştır. Bu yarışlarda 100m.'de İtalyan Mai Limmeri birinci olurken F.Bahçe'den Raşit Bey ikinci, Galatasaray'dan Nejat Abut Bey de üçüncü olmuşlardır.
Galatasaray Kulübünce Büyükada'da düzenlenen bu ilk yüzme yarışından sonra bu spora ilgi artmıştır.

Bu yılların ünlü yüzücüleri arasında Nejat Abut ve Melih Beyler başta gelir.
Ancak Galatasaray adına en unutulmaz dönem 1953-1966 arasında yaşanmıştır. Engin Ünal, Eşfak Baytın, Nedret ve Yılmaz Özüak'tan kurulu takımımız hiçbir yarışta geçilmemiş ve 24 bireysel, 8 de takım Türkiye rekoru kırarak adlarını tarihe yazdırmışlardır.

Murat Güler ve Ersin Aydın gibi yüzücülerimiz Manş Denizi'ni geçerek ilgi yaratmışlar, Dr. Mahir Canbakan ise çok uzun yıllar tramplen ve kule atlama şampiyonluğunu hiç kimseye bırakmamıştır.

Yakın yıllara doğru Evin Saraçoğlu, Sema Atakoğlu, Ayşegül Onar, Canan Ateş, Elif Ünsal, Sevda Ün, Esen Koyuncuoğlu, Memduha Alpdoğan, Berna Büyükuncu, Dilek Gerez, Banu Vahapoğlu gibi bayan sporcularla sayısız şampiyonluk kazanırken. Murat Özüak babası Yılmaz Özüak'ı geçen bir ün kazanmıştır.

Not : Ersin Aydın , 1974 yılında Kıbrıs Harekatı sonrasında Yavru Vatan'da yaşayan Türkler huzur ve güvenliğe kavuşurken Kıbrıs,Türksporunda da büyük öenm ve değer taşıyordu.

İşte bunun neticesi olarak genç sporcumuz Ersin Aydın , yüzerek Anavatandan Yavruvatana'a geçmek istedi.Aslenmühendis olan uzun mesafe yüzmeye büyük tutkusu olan Aydın'ın 5 yldan beri tasarladığı birşeydi bu.Ancak Kıbrıs makamlarıizin vermediği için bunu yapamıyordu.Türk Sihalı Kuvvetlerinin
Cenevre Antlaşmasının tanıdığı hakla Kıbrıs'a silahlı müdahalesindensonra Ordumuzun kontrolü altına girmiş olan Kırbrıs'ın kuzey kıyılarına çıkmakkonusunda Rmlardanizinalmaya gerek kalmamıştı.

Hazırlıklarını tamamlayan Aydın , özel bir çelik kafes içinde yüzdü.Anamur'dan denize giren genç yüzücü 34 saat hiç durmadan kulaç attı ve 110 km.lik mesafeyi katedip Girne kıyılarında Yavruvatan topraklarına ayak bastı.Aydın bu işi tam 114.240 kulaç atmak sureti le gerçekleştirmişti. Ersin Aydın bu büyük işi başarmakla yinekendisine ait bulunan İstanbul-Mudanya rekorunu da mesafe bakımındankırmış oluyordu.

Günümüzde de Galatasaray yüzmedeki liderliğini sürdürmektedir.Derya BÜYÜKUNCU, Hakan KİPER, Ayşe DİKER akla gelen ilk sporculardandır.
Özellikle Derya BÜYÜKUNCU, kırdığı birçok rekorun yanı sıra ABD'de girdiği çeşitli yarışlarda başarılı sonuçlar almıştır.2000 yılında Derya BÜYÜKUNCU 100 m. sırtüstünde 0,52,88 derecesiyle dünya 3.sü olmuştur.

Derya gibi ABD'de başarılıolan bir başka Galatasaraylı sporcu da Uğur TANER'dir.Taner , çeşitli yarışmalarda Dünya ve Olimpiyat şampiyonlarını geride bırakcak kadar büyük bir performans göstermiş bu başarıları nedeniyle de ABD B Milli Takımı kaptanlığına getirilmiştir.

Antrenörler

Teknik Direktör Yılmaz Özüak
Antrenör Çiğil Gün Güler
Antrenör Hakan Eskioğlu
Antrenör Ergün Erzurum
Antrenör Filiz Özgün
Antrenör Hakan Çark
Antrenör Onur Tarlabaşı
Antrenör Timuçin Koyaş
Antrenör Gülşah Berkel
Antrenör Abdullah Aydın

------------------------------------------------------------
2000 yılında yüzme şubesi
1- 2000 Yaz Olimpiyatlarında yarışacak yüzme takımına kulübümüzden 3 sporcu katılacaktır. Derya BÜYÜKUNCU, Hakan KİPER, Ayşe DİKER

2-) Ayşe DİKER 2000 Avrupa Gençler Yüzme Şampiyonasında 100 m. kelebekte yarı final yüzerek 1,03,67 lik derecesiyle Avrupa 10.su olmuştur. 200 m. kelebekte ise 13. olmuştur.

3-) 2000 Avrupa Gençler Yüzme Şampiyonasında milli takıma giren sporcularımız: Uğur ÖDEK, Ayşe ÇAĞLAR, Emrah KURT, Gizem ALGIŞ,
Ayşe DİKER

4-) 2000 Türkiye Kulüplerarası Yaz Şampiyonasında kulübümüz sporcuları 12 yeni Türkiye rekoru kırmışlardır. Bu sporcularımız: Derya BÜYÜKUNCU, Ayşe DİKER, Arda IŞIKSALAN, Dilara DEMİREL, Merve TERZİOĞLU, Ece AK, Ayşe ÇAĞLAR, Ayşe DİKER, Elif GÜMRÜK, Beste ERENER.

5-) 15-16 NİSAN 2000 Çok Uluslu Yüzme Şampiyonasında (Atina) Milli Takıma giren sporcularımız ve aldıkları neticeler: Beste ERENER 1 birincilik, 1 dördüncülük, Emre ÇELİK 1 dördüncülük.

6-) 28-30 NİSAN 2000 Lüksemburg uluslar arası yüzme yarışlarında 18 ülkeden 66 takım iştirak etmiş olup kulübümüz yüzme takımı 413 puanla 3. kez bu yarışlarda şampiyon olmuştur. Emrah KURT bu yarışlarda 50 kurbağalama da 17-18 yaş yeni Türkiye rekorunu kırmıştır.

7-) 13-14 MAYIS 2000 (İstanbul) 10-11 yaş grubu bölgesel il birinciliği takım yarışlarında 12 kulüpten 550 sporcu katılmıştır. Kulübümüz yüzme takımı birinci olmuştur.



8-) 27-28 MAYIS 2000 (Edirne) 10-11 yaş grubu kulüpler arası bölgesel yüzme şampiyonasında kulübümüz yüzme takımı 6 il takımı arasında şampiyon olmuştur.

9-) 23-25 HAZİRAN 2000 (İstanbul) yaş grupları Coman Akdeniz Ülkeleri yüzme yarışlarında 10 ülkenin milli takım düzeyinde 300 sporcunun katıldığı yarışlara kulübümüzden milli takıma 5 sporcu katılmıştır. Emre ÇELİK 1 altın, 1 gümüş, Beste ERENER 1 bronz madalya kazanarak dereceye girmiştir.

10-) 9-12 ŞUBAT 2000 (İzmir) Türkiye kulüpler arası kış kupasında Türkiye rekoru kıran sporcularımız 4x100 m. karışık bayrak (Diara DEMİREL, Merve TERZİOĞLU, Gözde TOPRAKDEDE, Ece AK) 50 m. kelebek Alp KANDEMİR 0,27,27,50 m. kelebek Ayşe DİKER 0,29,59 Uğur ÖDEK 50 m. kelebek 0,26,56 Emrah KURT 50 m. kurbağalama 0,30,73 Hakan KİPER
50 m. kurbağalama 0,29,59

11-) 16-19 MART 2000 Atina Dünya Şampiyonası'nda yüzücümüz Derya BÜYÜKUNCU 100 m. sırtüstünde 0,52,88 derecesiyle dünya 3.sü olmuştur ve bu dereceyle 53 saniyenin altında yüzen dünyada 3. sporcu olmuştur.

12-) 8-11 ARALIK 1999 Portekiz Avrupa 25 m. Büyükler Yüzme Şampiyonası'nda 100 m. sırtüstünde 53,17 lik derecesiyle avrupa 2.si olmuştur.

13-) 2000 Türkiye Yaz Şampiyonasında kulübümüz büyük erkek ve genç erkek takımları 1. olmuştur Yaş grubu takımlarımız 11 kulüp arasında 2. olmuştur. Büyük bayanlarda 2. Genç bayanlarda 3. olmuştur.

14-) Yüzücümüz Derya BÜYÜKUNCU'nun halen elinde bulundurduğu Türkiye rekorları:
50 mt. serbest 0,23,56 Yaz 2000
100 mt. serbest 0,54,94 Yaz 96
100 mt. kelebek 0,54,54 Yaz 96
50 mt. sırt 0,26,00 Avr. amp. Finlandiya 5. oldu
100 mt. sırt 0,55,84 Avr. Şamp. 2000
200 mt. sırt 2,01,49 Akd Oyunları 1993

YÜZME ŞUBESİ YAZ 2000

LİSANSLI SPORCU 118
KURSİYER 146
TAKIMA GİRECEK ADAY YÜZÜCÜ 147
YAZ OKULU 212


İdari Yönetmen Ercüment GÜMRÜK

Yılmaz Özüak Teknik Direktör
Çiğil Gün Güler Antrenör
Ergün Erzurum Antrenör
Hakan Eskioğlu Antrenör
Filiz Özgün Antrenör
Hakan Çark Antrenör
Onur Tarlabaşı Antrenör
Timuçin Koyaş Antrenör
Gülşah Berkel Antrenör
Abdullah Aydın Antrenör
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
GALATASARAY ADASI TARİHÇESİ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Boğaziçi'nin Kuruçeşme semtinde kıyıdan 165 m. açıkta birkaç büyük kayadan oluşan Adacık,Osmanlı Padişahı Sultan Abdülaziz tarafından 1872 yılında Saray Başmimarı "Serkis Kalfa" ya hediye edilmiştir.

Serkis Kalfa,bu kayaların üstüne 3 katlı bir köşk inşaa ederek buraya taşınmıştır.Dünyaca ünlü ressam "Ayvazovski" 1874'te Abdülaziz'in davetlisi olark Kuruçeşme Adacığında Serkis Kalfa'ya misafir olmu ve Padişaha takdim edilmiştir.
Ayvazovski,Sultan Aziz tarafından Dolmabahçe Sarayı için sipariş edilen tabloları bu adacıkta yapmıştır.

1.Dünya savaşından sonra Ada,Serkis beyin varisleri tarafından "Şirketi Hayriye Vapur İşkletmesine" kiraya verilmiş ve uzun yıllar kömür deposu olarak kullanılmıştır.

1.Dünya savaşı yıllarına kadar buraya 'Serkis Bey Adacığı ' denir ve zamanın "Cennet Köşesi" olduğu bilinirdi.Sultan Abdülaziz' in ölümünden sonra ve 2. Abdülhamit devrinde de Saray Başmimarlığını sürdüren Serkis Kalfa ölümüne kadar bu adacıkta yaşamıştır (1899)

İstanbul'a kazandırdığı eserlerden dolayı Abdülaziz tarafından BEY ünvanı verilen Serkis Kalfa'nıneserleri şunlardır:
Beylerbeyi Sarayı , Çırağan Sarayı , Yıldız sarayı , Ortaköy Camii , Nusretiye Camii ve kasrı , Aksaray Valide Sultan Camii , Harbiye Nezareti (İst.Üniversitesi), Galatasaray Mektebi , Bahriye Nezareti ( Kuzey Deniz Saha Komutanlığı) ve Beşiktaş civarında bir çok mahalle

Sutopu

Dönem dönem yaşanan bazı sıkıntıların dışında Sutopunda da Galatasaray ülkemizin en başarılı takımlarından birisi olmuştur.1977-1991 arasındaki 14 yıllık bir durgunluk döenmi dışında sarı kırmızılı takım herzaman şampiyonlulara imzasını atmış ve büyük sporcular yetiştirmişitr.Suat Erler , Mithat Hantal ve Sühan Seldüz gibi sporcular , değişik kuşakların en büyük yıldızları olarak belleklerde kalmışlardır.

1994-94 ve 1995-96 sezonlarında Galatasaray Sutopu takımının Avrupa Şampiyonlar Liginde oynamayı başarması da camia içinbir mutluluk kaynağı olmuştur.Sarı Kırmızılı takım , sonraki sezonlar da da bu başarısını sürdürmüş,bu dalda da Avrupa'nın tanınmış ekiplerinden biri durumuna gelmeyi bilmişitir.
1999-2000 sezonununda ise Türkiye Ligi ve Kupasını müzesine götürmüştür...

Su Topu Şubesi Antrenör Listesi

ZOLTAN GULAŞ - TEKNİK DİREKTÖR
FAHRİ YILMAZ - ANTRENÖR
SİNAN TURUNÇ - ANTRENÖR
ÇİĞDEM PEKER - ALTYAPI
ANTRENÖRÜ
İSMET ENNAN - ALTYAPI ANTRENÖRÜ

Su Sporlarından Sorumlu Yönetim Kurulu Üyesi
İBRAHİM ÇAĞLAR

Kürek

link : http://www.gsrowing.com/
---------------------
Kulübümüzün en eski ve en iddialı dallarında birisi de Kürektir. 1878 yılında Galatasaray Lisesinde jimnastik öğretmeni olarak çalışan Mösyö Moirox gençlere yüzme ve kürek dersleri vermekteydi.1.Dünya savaşında arta kalan bir miktar deniz aracının Donanma cemiyeti tarafından Türk Deniz Sporculuğunun gelişimi için kullanılması düşünülmüştü. Bu konuda da Galatasaray öncülük yaptı ve kulübün kurulmasından 10 yıl sonra 1915 te Kürek Şubesi faaliyete geçti.Kaptanlık görevi Mahir Safi Bey'e verildi. Savaş sonunda kulüp binası ve bütün tekneler işgal kuvvetlerince alındı,sadece anı değeri olan eşyayı kurtarmak mümkün olabildi. Bunlar da Galatasaray Lisesine getirildi ve müzeye teslim edildi.
1923 yılında Kamil Ethem Bey, şubeyi tekrar canlandırmak için harekete geçti.İhsan İpekçi,Galip Daniş,Malik Kevkep ve İhsan Balor'un katılımıyla yönetim oluşturuldu. Bebek'te Kürekçi Suphi Bey'in oturduğu yalıda saklanmış olan futalar tekrar denize indirildi.Kamil Ethem,Naci Evrenos,Suphi,İsmail Hakkı ,ve Aralan Nihat Beylerle,Kamil Ethem'in kardeşleri Melek ve Bekıs hanımlar bu dönemin sporcuları oldular.

1924 yılında Bebek'te bir Kürek lokali de kuruldu.1932 yılında Mısırlı İsmailPaşa'nın yalısına geçildi.Daha sonra Tevfik Ali Bey'in kulübe armağan ettiği Kayıkhane ile Galatasaray kürek şubesi daha geniş imkanlara kavuştu.

Sarı Kırmızılı kürekçiler 1926'dan 1937'ye kadar İstanbul şmpiyonluğunu kimseye kaptırmamışlar , 1941'den 1953'e kadar da 9 şampiyonluk daha kazanmışlardır.
Bayankürekçilerimiz de 1926-1954 arasında 16 kez İstanbul Şampiyonluğunu elde ederek bir rekor kırmışlardır.

Galatasaray'dan yetişen Tongüç Türsan 1955 Akdeniz Oyunlarında kürekte gümüş madalya kazanmıştır.

İLGİNÇ BİR OLAY :
- - - - - - - - - - - - - - - -
Kürek yarışları ile ilgili ilk resmi tarih , 7 Eylül 1913 Pazar günü Donanma-i Osman-i Muaveneti Milliye Cemiyeti tarafından Moda Kulübünde düzenlenen deniz yarışlarında ortaya çıkar.

Yarışın programı incelendiğinde saat 14.00'da yapılan yarışlara daha Denizcilik Şubesini kurmamış olan Galatasaray Kulübünün de katıldığı görülür...Programda şunlar yazılıdır :

"Galatasaray Mektebi Sultanisi ile İstanbul Mektebi Sultanisi beyninde dört kürekli kulüp kikleriyle kürek müsabakası "

(İşbu yarışta birinci gelen mektebe,Veliaht Salatanatı Saniye Yusuf İzzettin Efenedi hazretleri tarafından , gayet kıymetli bir kupa hediye edilecektir.)
Bu yarışa Galatasaray,Yatching Kulübünden alınan borç tekne ile katılmıştır.Selim Halil,Mahir Safi,Otomobil Arif,Akif ve 33 İbrahim'den kurulu Galatasaray - Dört tek dümencili-takımı birinci gelerek kupayı kazanmıştır.

Bu kupa Galatasaray'ın zengin müzesini süsleyen görüntüler arasında bulunmaktadır.



DİĞER İLGİNÇ OLAYLAR :
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Galatasaray Kulübü, düzenli ilk kürek takımını 1.Dünya Savaşı sonrasında kurmuştur.

Galatasaraylı gençler ,Cumhuriyet öncesi futa alacak para bulamadıkları için,çoğu kez Boğazdaki yalılardan geçici olarak istenen kayıklarla yarışlara katıılmışlardır.

Yarışa katılan kayıklara o yıllarda özel adlar veriliyordu.Galatasaraylıların İngilizlerden aldıkları Mercury , ki buna daha sonra 'Emektar' adı verilmiştir; iki çifte idi. Ayrıca Galatasaraylı kürekçilerden Manas'ın 'Piştar'ı, Logofet'in tek çifteli 'Don Juan'ı, Kanlıcalı Fazıl Bey'in iki çiftesi ve yine sık sık borç olarak alınan Bahriye Mektebinin, kenarlarının genişliği nedeniyle "Şeyhül İslam Pabucu" denilen tek çiftesi, Abbas Paşa'nın 'Yıldırım'ı , Fazıl Bey'in 'Çapkın'ı, Celal Kaptan'ın 'Kırlangıç'ı vardı.

Galatasaraylılar'ın kendi olanakları ile aldıkları ilk tekne ,toplanan para ile sağlanan Mardinli Arif Bey'in oğlu Şemsettin Bey'in en çok parayı vermesi sebebi ile karısının adını taşıyan 'Reya' fıtası idi.Galatasaray Kürek Şubesinde görev alan İhsan İpekçi, Galip İhsan ve Malik Beylerin yakın ilgileriyle, kürek sporu sürdürülmekte ve ayakta tutulmaya çalışılmıştır. Bebekte Mısır sefaretinin az ilerisindeki bir sundurmada soyunup giyinen bu Galatasaraylı gençlere, daha sonraları yenileri katılmıştır.Özellikle Kamil Ethem, Naci, Suphi Neşet, İsmail Hakkı ve Aslan Nihat' ın yardımları büyük olmuştur.Yine aynı yıl bayan kürekçiler Melek, Belkıs, Semiha, Şefika ve Müşfika Hanımlar, bu dalda çalışmalara başlamışlardır.
1924 yılında Galatasaray'ın Bebek'te bir lokal açmasıyla, öteki kulüplerde olduğu gibi Sarı-Kırmızılı gençler de aynı çatı altında bir araya gelme ve çeşitli sorunlarını giderme olanağı bulmuşlardır.

16 Eylül 1928 Pazar günü yayınlanana 2566 sayılı Akşam gazatesinin 3.sayfasında "Gazi Hazretlerini Teşyi" başlığıaltında şu haber çıkmaktadır :
" Galatasaray denizcileri dün İstanbul'u terkeden Gazi Paşa hazretlerini Yeniköy açıklarında üç çifte futa ile muazzam bir suretle selamlamışlar,Mustafa Kemal Paşa Hazretleri uzun müddet mendil sallamak sureti ile Galatasaray denizcilerine iltifat etmişlerdir."

Yelken

Ülkemizde Yelken Sporu 1.Dünya Savaşının hemen sonrasında Edip ve Kamil beylerin öncülüğünde başlamıştır.

Galatasaray Yelken şubesinin mazisi 1912 yılına dayanır. Moda koyunda İngilizlerin kendi aralarında yaptıkları fıta ve kik yarışları Galatasaraylıların (Ali Sami Yen, Bülent Emin, Sakallı Celal) kara sporlarından deniz sporlarına doğru yönelmelerini sağlamıştır.

Galatasaraylı sporcu Haşim Mardin'in Rüyam adlı kotrası ile Atlantik'i aşmış olmasının yanında Feyyaz,Burhan,Mahmut,Münir,Atakan, Samim Arduman'la birlikte Erzin ve Zerrin Demir bu dalda büyük başarılar sağlayıp Avrupa Şampiyonasına katılanilk sporcularımız oldular.

Almanya'da katıldığı 236 yarışın 220 'sini birincilikle bitiren Demir Turgut 1936, Zerrin Demir de1960 Olimpiyatlarında yarıştı. Galatasaray'da denizciliğin başlangıcı anılırken başlıca yelkende ve kotrada ilk akla gelen isimler şöyledir. Kemal Niyazi Seyhun, Mahir Safi, Suat Karaosman, Fuat, Akif ve İbrahim beylerdir.

1950'lerden sonra ise Prof.Dr Süleyman Dirvana, Nedim Özgen'i saymak mümkündür. Yelken ilginin azaldığı yıllarda 1957 yılında yelken şubesi Bebek'ten alınarak Galatasaray Adasına sonrada bugünkü yeri olan kalamış'a taşınmıştır.
Son yıllarda da uluslararası alanda önemli başarılar kazanan sarı kırmızılı yelkenciler arasıdna özellikle Alp Alpagut adı ön plana çıkmıştır.Dünya çapında dereceleri olan bu sporcumuz , girdiği yarışlarda hem ülkemizi hem de Galatasarayımızı en iyi biçme temsil etmektedir. 1998 yılında Almanya'da yapılan Masterler yarışmasında ülkemizi temsil eden Galatasaraylı sporcu Anıl dünya birincisi olmuştur.

Yelken şubesinde 40 yıldır büyük emeği geçen Galatasaraylıları şöyle sıralayabiliriz: Kayıhan Uras, Kamil Ulus, Gültekin Yeşilyurt, Yetkin Yörükoğlu, Soysal Tünay,Tevfik Görkemli, Argun Yum, Muzaffer Karacehennem, Melih Dilikoğlu, Hasan Ali Öndül ve Vefik Ulus.

Kuruluşundan bugüne kadar Yelken sporunda öncü olan Galatasaray Yelken Şubesi sayısız başarılara imza atmıştır.


KAMİL ULUS ANLATIYOR...
Kulübümüze Kürek ve Yelken dallarında yıllarca hizmet etmiş olan değerli büyüğümüz Kamil Ulus'u rahmetle anarken onunla 1987 başlarında yapılan son röportajda anlattıklarını iletiyoruz ;
"Galatasaray,Türkiye'de Yelken Şubesini ilk kuran kulüptür.Bu çalışmalar,1918-19 yıllarında yani mütareke dönemine rastlar.O zaman ülkemizde bulunan İngiliz gemicilerden,getirdikleri "yöle" tipi teknelerle amatörce yelkencilik çalışmalarına başlandı.Edip ve kamil beylerin ön ayak olmasıyla başlayan yelken heyecanı Galatasaray'da hep sürdü.Daha sonra tabii ki diğer tekne sınıfları ve jenerasyonlar ele geçti.Ben Galatasaray Liseisnde olurken o zamanki yağlı kayıklarda 2 yıl kadar kürek de çektim.Ancak daha sonra okulu bitirince Ankara'ya gittim.Sonra tekrar istanbul'a döndüm.kalamış'ta oturduğum için bir tekne aldım.Denizle içiçe yaşıyordum.1968-69 yıllarında Bebek'te olan, Galatasaray'ın Denizcilik Şubesinde ihtilaflar çıkmıştı.Adnan Akıska , Kamil Bey,Atakan kardeşler,Nedim Bey,Burhan Bey gibi yelkenciler kulüpten ayrıldılar.Daha sonra bu Galatasaraylı arkadaşlar Kalamış Yelken Kulübüne geliyorlar.

Biz Adnan Akıska'nın da ısrarı ile Yelken Şubesini de kurmak için harekete geçtik.1971 senedsinde 2 tekne (snipe) ile Galatasaray Kulübüne gittik.kayhan Uraz,Adnan Akıska ve ben 1971'de işe başladık.O yıl 10 tane optimist aldık.8-9 yaşındaki küçük sporcularla temeli attık.Ancak yetiştirdiğimiz sporcuları malzeme ve tekne yokluğundan elimizde tutamıyorduk.İstanbul Yelken ve Fenerbahçe gibi kulüplere kaptırıyorduk.1980'de Muzaffer Karacehennem'in komodor olarak kulübe gelmesini sağladık.Muzaffer Bey'in çalışmaları sonunda tekne filomuz ve sporcu adedimiz hızla arttı.GalatasarayKulübünde Gültekin,Bener ve Soysal Beylerden oluşan bir Yelken Komitesi kuruldu.Bu komite şu ana kadar oldukça başarılı işler yaptı.halen komodor Muzaffer karacehennem idaresinde çalışmalar sürmekte.15 optimist,3 cadet,2 adet 3.80, 3 adet 4.70 ve diğer tekneler var."


Yelken'de de Galatasaray'lı sporcular pek çok uluslararası başarı kazanmışlardır. Haşim Mardin'in Rüyam adlı kotrası ile Atlantik'i aşmış olmasının yanında, Feyyaz, Burhan, Mahmut, Münir, Atakan, Samim Arduman'la birlikte Erzin ve Zerrin Demir bu dalda büyük başarılar sağlayıp Avrupa Şampiyonasına katılan ilk sporcularımız oldular. Almanya'da katıldığı 236 yarışın 220'sini birinci bitiren Demir Turgut 1936, Zerrin Demir de 1960 Olimpiyat Oyunları'nda yarıştı.

Yelken Sporunda, GS Yelken Şubesi ile birlikte en faal komşu kulüpleri saymamız gerekirse, İstanbul Yelken Kulübü, Marmara Yelken Kulübü ve FB Yelken Şubesi diyebiliriz.

1) FINN sınıfı: Olimpik bir sınıf olup, 1.85m ve üzerinde fiziğe sahip sporcuların kullanabildiği tek yelkenli bir teknedir. Kullanımı zor ve büyük tecrübe gerektirir.Yaş sınırı yoktur. Yaklaşık değeri 9.500 US$ dır. Halen Arif Gürdenli yarışmaktadır.

2) LASER sınıfı : Olimpik sınıftır ve üç ayrı kategorisi vardır.

STANDART : Güçlü fiziğe sahip ancak Finn sınıfına hafif gelenler yarışabilirler.Yelken alanı 7.0 metrekaredir.

RADYAL : Yelken alanı 5.4 metrekaredir. Standart kategorisinde fizik olarak zayıf kalanlar, yaş sınırı olmaksızın yarışabilirler
4.7 : Yeni başlayanlarla, yelken sporunun ilk okulu olarak kabul edilen Optimist sınıfında yaş haddini dolduranlar bu branşa geçerler.
Yaklaşık değeri 8.500 DM dır.
Sinan Sümer, Ozan Vakar, Alp Alpagut, Burak Görkemli, Zeynettin Maraş, Şule Beşkardeşler, Fatma Şahin yarışmaktadır.

3) EUROPE sınıfı : Bayanların Olimpik olarak yarıştığı bir sınıftır. Finn�in küçüğü olarak nitelendirilebilir.Finn kadar zor ve tecrübe gerektirir.Yaklaşık değeri 10.000 DM dır. Müge Türe yarışmaktadır.

4) OPTİMİST : Yelken sporunun ilk okuludur. 6-7 yaşından itibaren, yüzme bilen çocukların kullanabileceği teknelerdir.Yaklaşık değeri 8.000 DM dır. Volkan Maraş yarışmaktadır.

5) WINDSURF : Her yaşta yapılabilen bir branş olmakla birlikte, 15-25 yaşlar arsındaki sporcular için ideal yarış sınıfıdır. Değişik marka ve modelleri ile hem sportif hem şov amaçlı kullanılır. Olimpik olan model, Mistral Olimpik marka bir dizayndır. Yaklaşık 4000 DM
değerindedir.
Ertuğrul İçingir, Kutlu Torunlar, Cem Arısoy, Güçlü Borhan, Çağdaş Özgece, Harun Arman ve Yiğit Borhan yarışmaktadırlar.

6) INTERNATIONAL ONE METER CLASS : Uzaktan kumandalı (radyo kontrollu) bir maket tekne sınıfıdır. Ülkemizde çok yeni ve Dünya�da Olimpik olmaya aday bir sınıftır.Boyu 1m, sınıf kuralları son derece kısıtlayıcı ve eşitliği sağlamaya yöneliktir.
Yaklaşık 100x80m parkurda yarıştırılır. Rüzgarın kuvvetine göre üç değişik ebatta arma ve yelkeni vardır. Maliyeti , yerli üretim veya yurt dışından temin edilmesine bağlı olarak, 125-500 milyon lira
arasında değişir.
1m sınıfında A. Vefik Ulus, Melih Dilikoğlu, Mehmet S. Yüksel, Sami Efegil, Orkun Anaoğul, Ali Paksoy, Can Hakküder yarışmaktadırlar.
------------------------------------------------------
YELKEN SUBESI 2000
Başkan (Komodor)
Hasan Ali Öndül
Danışma ve Destek Kurulu
Dr.Ali Küsefoğlu
Danyal Maraş
Mehmet Yüksel
Semih Oksay
Melih Dilikoğlu
Kaptan (Viskomodor)
Vefik Ulus
Antrenör
Ali Başaran

Yelken

Ülkemizde Yelken Sporu 1.Dünya Savaşının hemen sonrasında Edip ve Kamil beylerin öncülüğünde başlamıştır.

Galatasaray Yelken şubesinin mazisi 1912 yılına dayanır. Moda koyunda İngilizlerin kendi aralarında yaptıkları fıta ve kik yarışları Galatasaraylıların (Ali Sami Yen, Bülent Emin, Sakallı Celal) kara sporlarından deniz sporlarına doğru yönelmelerini sağlamıştır.

Galatasaraylı sporcu Haşim Mardin'in Rüyam adlı kotrası ile Atlantik'i aşmış olmasının yanında Feyyaz,Burhan,Mahmut,Münir,Atakan, Samim Arduman'la birlikte Erzin ve Zerrin Demir bu dalda büyük başarılar sağlayıp Avrupa Şampiyonasına katılanilk sporcularımız oldular.

Almanya'da katıldığı 236 yarışın 220 'sini birincilikle bitiren Demir Turgut 1936, Zerrin Demir de1960 Olimpiyatlarında yarıştı. Galatasaray'da denizciliğin başlangıcı anılırken başlıca yelkende ve kotrada ilk akla gelen isimler şöyledir. Kemal Niyazi Seyhun, Mahir Safi, Suat Karaosman, Fuat, Akif ve İbrahim beylerdir.

1950'lerden sonra ise Prof.Dr Süleyman Dirvana, Nedim Özgen'i saymak mümkündür. Yelken ilginin azaldığı yıllarda 1957 yılında yelken şubesi Bebek'ten alınarak Galatasaray Adasına sonrada bugünkü yeri olan kalamış'a taşınmıştır.
Son yıllarda da uluslararası alanda önemli başarılar kazanan sarı kırmızılı yelkenciler arasıdna özellikle Alp Alpagut adı ön plana çıkmıştır.Dünya çapında dereceleri olan bu sporcumuz , girdiği yarışlarda hem ülkemizi hem de Galatasarayımızı en iyi biçme temsil etmektedir. 1998 yılında Almanya'da yapılan Masterler yarışmasında ülkemizi temsil eden Galatasaraylı sporcu Anıl dünya birincisi olmuştur.

Yelken şubesinde 40 yıldır büyük emeği geçen Galatasaraylıları şöyle sıralayabiliriz: Kayıhan Uras, Kamil Ulus, Gültekin Yeşilyurt, Yetkin Yörükoğlu, Soysal Tünay,Tevfik Görkemli, Argun Yum, Muzaffer Karacehennem, Melih Dilikoğlu, Hasan Ali Öndül ve Vefik Ulus.

Kuruluşundan bugüne kadar Yelken sporunda öncü olan Galatasaray Yelken Şubesi sayısız başarılara imza atmıştır.


KAMİL ULUS ANLATIYOR...
Kulübümüze Kürek ve Yelken dallarında yıllarca hizmet etmiş olan değerli büyüğümüz Kamil Ulus'u rahmetle anarken onunla 1987 başlarında yapılan son röportajda anlattıklarını iletiyoruz ;
"Galatasaray,Türkiye'de Yelken Şubesini ilk kuran kulüptür.Bu çalışmalar,1918-19 yıllarında yani mütareke dönemine rastlar.O zaman ülkemizde bulunan İngiliz gemicilerden,getirdikleri "yöle" tipi teknelerle amatörce yelkencilik çalışmalarına başlandı.Edip ve kamil beylerin ön ayak olmasıyla başlayan yelken heyecanı Galatasaray'da hep sürdü.Daha sonra tabii ki diğer tekne sınıfları ve jenerasyonlar ele geçti.Ben Galatasaray Liseisnde olurken o zamanki yağlı kayıklarda 2 yıl kadar kürek de çektim.Ancak daha sonra okulu bitirince Ankara'ya gittim.Sonra tekrar istanbul'a döndüm.kalamış'ta oturduğum için bir tekne aldım.Denizle içiçe yaşıyordum.1968-69 yıllarında Bebek'te olan, Galatasaray'ın Denizcilik Şubesinde ihtilaflar çıkmıştı.Adnan Akıska , Kamil Bey,Atakan kardeşler,Nedim Bey,Burhan Bey gibi yelkenciler kulüpten ayrıldılar.Daha sonra bu Galatasaraylı arkadaşlar Kalamış Yelken Kulübüne geliyorlar.

Biz Adnan Akıska'nın da ısrarı ile Yelken Şubesini de kurmak için harekete geçtik.1971 senedsinde 2 tekne (snipe) ile Galatasaray Kulübüne gittik.kayhan Uraz,Adnan Akıska ve ben 1971'de işe başladık.O yıl 10 tane optimist aldık.8-9 yaşındaki küçük sporcularla temeli attık.Ancak yetiştirdiğimiz sporcuları malzeme ve tekne yokluğundan elimizde tutamıyorduk.İstanbul Yelken ve Fenerbahçe gibi kulüplere kaptırıyorduk.1980'de Muzaffer Karacehennem'in komodor olarak kulübe gelmesini sağladık.Muzaffer Bey'in çalışmaları sonunda tekne filomuz ve sporcu adedimiz hızla arttı.GalatasarayKulübünde Gültekin,Bener ve Soysal Beylerden oluşan bir Yelken Komitesi kuruldu.Bu komite şu ana kadar oldukça başarılı işler yaptı.halen komodor Muzaffer karacehennem idaresinde çalışmalar sürmekte.15 optimist,3 cadet,2 adet 3.80, 3 adet 4.70 ve diğer tekneler var."


Yelken'de de Galatasaray'lı sporcular pek çok uluslararası başarı kazanmışlardır. Haşim Mardin'in Rüyam adlı kotrası ile Atlantik'i aşmış olmasının yanında, Feyyaz, Burhan, Mahmut, Münir, Atakan, Samim Arduman'la birlikte Erzin ve Zerrin Demir bu dalda büyük başarılar sağlayıp Avrupa Şampiyonasına katılan ilk sporcularımız oldular. Almanya'da katıldığı 236 yarışın 220'sini birinci bitiren Demir Turgut 1936, Zerrin Demir de 1960 Olimpiyat Oyunları'nda yarıştı.

Yelken Sporunda, GS Yelken Şubesi ile birlikte en faal komşu kulüpleri saymamız gerekirse, İstanbul Yelken Kulübü, Marmara Yelken Kulübü ve FB Yelken Şubesi diyebiliriz.

1) FINN sınıfı: Olimpik bir sınıf olup, 1.85m ve üzerinde fiziğe sahip sporcuların kullanabildiği tek yelkenli bir teknedir. Kullanımı zor ve büyük tecrübe gerektirir.Yaş sınırı yoktur. Yaklaşık değeri 9.500 US$ dır. Halen Arif Gürdenli yarışmaktadır.

2) LASER sınıfı : Olimpik sınıftır ve üç ayrı kategorisi vardır.

STANDART : Güçlü fiziğe sahip ancak Finn sınıfına hafif gelenler yarışabilirler.Yelken alanı 7.0 metrekaredir.

RADYAL : Yelken alanı 5.4 metrekaredir. Standart kategorisinde fizik olarak zayıf kalanlar, yaş sınırı olmaksızın yarışabilirler
4.7 : Yeni başlayanlarla, yelken sporunun ilk okulu olarak kabul edilen Optimist sınıfında yaş haddini dolduranlar bu branşa geçerler.
Yaklaşık değeri 8.500 DM dır.
Sinan Sümer, Ozan Vakar, Alp Alpagut, Burak Görkemli, Zeynettin Maraş, Şule Beşkardeşler, Fatma Şahin yarışmaktadır.

3) EUROPE sınıfı : Bayanların Olimpik olarak yarıştığı bir sınıftır. Finn�in küçüğü olarak nitelendirilebilir.Finn kadar zor ve tecrübe gerektirir.Yaklaşık değeri 10.000 DM dır. Müge Türe yarışmaktadır.

4) OPTİMİST : Yelken sporunun ilk okuludur. 6-7 yaşından itibaren, yüzme bilen çocukların kullanabileceği teknelerdir.Yaklaşık değeri 8.000 DM dır. Volkan Maraş yarışmaktadır.

5) WINDSURF : Her yaşta yapılabilen bir branş olmakla birlikte, 15-25 yaşlar arsındaki sporcular için ideal yarış sınıfıdır. Değişik marka ve modelleri ile hem sportif hem şov amaçlı kullanılır. Olimpik olan model, Mistral Olimpik marka bir dizayndır. Yaklaşık 4000 DM
değerindedir.
Ertuğrul İçingir, Kutlu Torunlar, Cem Arısoy, Güçlü Borhan, Çağdaş Özgece, Harun Arman ve Yiğit Borhan yarışmaktadırlar.

6) INTERNATIONAL ONE METER CLASS : Uzaktan kumandalı (radyo kontrollu) bir maket tekne sınıfıdır. Ülkemizde çok yeni ve Dünya�da Olimpik olmaya aday bir sınıftır.Boyu 1m, sınıf kuralları son derece kısıtlayıcı ve eşitliği sağlamaya yöneliktir.
Yaklaşık 100x80m parkurda yarıştırılır. Rüzgarın kuvvetine göre üç değişik ebatta arma ve yelkeni vardır. Maliyeti , yerli üretim veya yurt dışından temin edilmesine bağlı olarak, 125-500 milyon lira
arasında değişir.
1m sınıfında A. Vefik Ulus, Melih Dilikoğlu, Mehmet S. Yüksel, Sami Efegil, Orkun Anaoğul, Ali Paksoy, Can Hakküder yarışmaktadırlar.
------------------------------------------------------
YELKEN SUBESI 2000
Başkan (Komodor)
Hasan Ali Öndül
Danışma ve Destek Kurulu
Dr.Ali Küsefoğlu
Danyal Maraş
Mehmet Yüksel
Semih Oksay
Melih Dilikoğlu
Kaptan (Viskomodor)
Vefik Ulus
Antrenör
Ali Başaran

Hentbol

Galatasaray'da Osman İncili,DoğanKoloğlu,Bülent Eken gibi futbolcular başta olmak üzere Tenisçi Beliğ Berler,Basketçi Yılmaz Gündüz,Erdoğan Partener ve Atlet Tevfik Tiryakioğlu gibi sporcuları oluşturduğu Hentbol takımının faaliyeti de ilginç bir olaydır.

8 Nisan 1945 tarihinde Fenerbahçe Stadında oynanan bir futbol maçı öncesinde bu iki kulübün, 12 bin seyirci önünde karşı karşıya gelmiş olmaları da önemlidir. Ama tatlı bir hatıra olarak kalmıştır.Bu maçta Galatasaray Fenerbahçe'ye 7-4 mağlup olmuştur... Bu maçtan sonra oynanan Milli Küme futbol karşılaşmasında ise takımlar 1-1 berabere kalmışlardır.

Güreş

Sarı Kırmızılı kulübüm bir tarihlerde Ata sporumuz güreşte de önemli etkinlikler göstermiş olduğunu bilmek,bugün için artık hoş bir anıdır.

1945-55 yılları arasında 8 kez İstanbul,2 kez de Türkiye Şampiyonu olmayı başaran Galatasaray'da bu sporu yapmış ünlülerden bazıları şunlardır:

Nuri Boytorun,Çoban Mehmet,Hüseyin Erkmen,Adnan Yurdaer,Kemal Olcay,Mehmet Oktay,Faik ve Sadık Soğancı.

BALKAN GÜREŞ ŞAMPİYONASINDA BİRİNCİ OLDUK (1935)
Dördüncü Balkan Güreş Şampiyonası Türkiye Güreş Federasyonu tarafından İstanbul'da organize edildi.

Türk güreşçileri ilk üç şampiyonadaki üstünlüklerini bu kez de tekrarladılar.5 Altın ve 1 Gümüş madalya kazanan Türk güreşçileri takım halinde de Balkan Şampiyonu oldular.

61 kiloda Yaşar Erkan , 66 kiloda Saim Arıkan , 79 kiloda NURİ BOYTORUN (GS), 87 kiloda Mustafa Çakmak ve Ağır Sıklette ÇOBAN MEHMET (GS) altın ; 56 kiloda HÜSEYİN ERKMEN (GS) gümüş madalya kazandılar.

Taksim Stadında yapılan bu karşılaşmalar büyük bir seyirci kitlesi tarafından heyecanla izlendi. Çoban Mehmet 1937 yılında düzenlenen ve İzmir Alsancak Stadında yapılan Balkan Güreş Şampiyonasında ağır sıklette yine altınmadalya kazanmıştır. 1938 yılında Avrupa Güreş Şampiyonasında yine sevimli ağır sıklet güreşçimiz Çoban Mehmet 3. olmuştur. Ve bir Avrupa Şampiyonasında ilk kez Türk Bayrağı şeref direğinde dalgalanmıştır.

ÇOBAN MEHMET VEFAT ETTİ (1969)
Türk Spor Tarihine "******'ün alnından öptüğü Türk güreşçisi" olarak adını yazdıran ünlü ağır sıklet şampiyonumuz Çoban Mehmet 1905 yılında Balıkesir'in Beyköyü'nde doğmuştu.Köy meralarında çobanlık yaparken bir yandan da güreşen Çoban Mehmet'i Balıkesir Kolordu Komutanı Ali Hikmet Paşa keşfetmiş ve onu İstanbul'a göndermiştir.Burada Galatasaray kulübü genç çobana sahip çıkmış ve burada ciddi bir çalışma imkanı bulmuştur.
Çoban Mehmet kısa zamanda yaman bir minder güreşçisi olarak parlamıştı.1928 yılında Ağır sıklet olarak Milli Takıma alınan Mehmet , tam 20 yıl Ay-Yıldızlı mayoyu rakipsiz olarak sırtında taşımış bu arada 5 kez Balkan Şampiyonluğu kazanmış; Amsterdam ve Berlin Olimpiyatlarında güreşmişti.

******'ün de büyük sevgisini kazanan sevimli ağır sıklet güreşçimize bir gün ATA'nın "Sen herkesi yeniyorsun Mehmet, benimle güreşsen beni de yenermisin?" diye şaka yollu takılması üzerine "Amam Paşam seni Cihan yenemedi.bennasıl yeneri?" cevabını verişi büyük kurtarıcıyı duygulandırmış ve Çoban Mehmet'i alnından öpmüştür.

Ve o Çoban Mehmet soyadı kanunu çıktığında Çoban soyadını almış tarihler 8 Mayıs 1969'u gösterdiğinde de hayata gözlerini yummuştu.Nur içinde yatsın.

Boks

Türkiye'ye modern Boks'un girişi, o zamanlardaki ismi ile Mekteb-i Sultani (Galatasaray Lisesi) 'nin Fransız Edebiyatı öğretmeni Mösyö Goury ile başlar (1904). Mösyö Goury,Edebiyat öğretmeni olmasına karşın fevkalede sportmen ve özellikle de tek kişilik spor dallarında çok yeteneklidir.

Yine GSL'de Beden Eğitimi öğretmenliği yapan Selim Sırrı Tarcan ile yakın dostluk ilişkileri vardır.Aynı zamanda da Büyükada'dan komşudurlar.Türkiye'ye modern jimnastiği getiren kişi olarak bilinen S.Sırrı Tarcan bu dostluktan yarlanmakta gecikmez.Zira kapı komşusu Mösyö Goury,her geçen gün Avrupa'da ilgi görmeye başlayan boksu çok iyi bilmektedir.Doğal olarak yaşamının hemen tamamını spora adamış olan Tarcan'ı tanıtarak bu yaklaşımı sürdüreceğiz...

S.Sırrı Tarcan (1874-1957) Türkiye'nin ilk modern sporcusu ve eğitimcisi olarak bilinir .Bireysel sporların hemen hepsini ilk uygulayan ve uygulatan kişi olmaktan ötede Tarcan, eğitimci yönü ile ünlüdür. Özellikle hocalık yaptığı Galatasaray Lisesindeki jimnastik öğretmenliğinin ülkemizdeki kurucusu sayılan Tarcan,boksu da ilk yapan kişidir ve bu nokta ne yazı ki fazla bilinmemektedir.

S.Sırrı Galatasaray Lisesinden mazun olduktan sonra aynı zamanda askeri bir okul olan ve bugünkü Teknik Üniversite karşılığı sayılabilecek Mühendishaneyi Berr-i Humayun'dan da diplomasını aldıktan sonra İstihkam Zabiti olarak görev alır.Bu sıralarda da sporun her dalına merak sarmıştır.Tarcan'ı kısa bir süre sonra Jimnastik öğretmeni olarak GSL'de görüyoruz.

Bundan sonraki gelişmeleri Selim Sırrı Tarcan'ın eski harflerle 1923 yılında çıkardığı ve anılarını kaleme aldığı "Terbiye ve Oyun" adlı dergisinden beraberce izleyelim.Bu olayı nakletmemizin nedeni ise Türkiye'de boksu ilk yapanın Sabri Mahir olduğu görüşünün yanlışlığını kanıtlamak anlamını taşır bir bakıma.Zira Türk Boks Tarihi konusunda bugüne kadar kaleme alınan yazılar, anılar ve kitaplarda bu sporun Sabri Mahir ile doğduğu ileri sürülmektedir.Gerçi Sabri Mahir , ileriki satırlarda da geniş olarak açıklanacağı gibi ilk resmi ve profesyonel Türk boksörüdür ama , Türkiyede ilk boksu yapan kişi yine bir başka Galatasaraylı Selim Sırrı Tarcan 'dır.

Konu ile ilgili Selim Sırrı Tarcan'ın anıları şöyledir :
"Büyükadadaki kapı komşum ve Mekteb-i Sultani'den meslekdaşım Mösyö Goury'nin Boks konusunda geniş bilgisi olduğunu anladım ve ondan yararlanmaya karar verdim.Boks o sıralarda İstanbul'a gelen Amerikalı denizcilerin kendi aralarında yaptıkları spor gösterilerinin içerisinde bir parça idi ama İstanbullular buna pek iltifat etmiyorlardı.Elbetteki bu, boksu bilmemelerinden kaynaklanıyordu.Mösyö Goury birgün bana Boksu öğretebileceğini söyledi.Kabul ettim.Beyoğlundaki meşhur Baker mağazasından sağladığım eldivenleri taktığım gibi komşumun bahçesinde tatil günlerinde çalışmalara başladık.Üstü deri kaplı, içi kıl dolu bu eldivenlerle karşı karşıya geldik.Goury önce yumruğu tarif ediyor, ondan sonra bana uyguluyordu.Attığı yumruklar beynimi zonklatıyor, kulak tozum sanki patlıyordu.Zaman zaman burnumdan akan kanı önleyemiyor, kısacası meslekdaşımdan bayağı dayak yiyordum.Ama ne varki,ben bu sporu öğrenecektim ve dayak yemeğe razıydım.Mösyö Goury' ye göre boksta sert yumruk yerine isabetli yumruk önemliydi ve ben bu gerçeği öğrenene kadar dayak yemeğe devam ettim. Bu arada boksun iyi bir spor oldugunun da bilincine varmaya başlamıştım.Öğrenmeye başladığım bu sporun içine Süvari Zabiti Asım Bey ile Bahriye Zabiti Tevfik Beyleri de işin içine kattım. Suvari Asım Bey ilk dersten sonra bir daha gözükmedi.Bahriye Zabiti Tevfik Bey de beşinci dersten sonra kayboldu...."
Selim Sırrı, anılarında 1906 ve 1907 yıllarını kapsayan bu dönemde Skating Palace,Variete ve Winter Palace'de çeşitli boks maçlarına çıktığını, ancak bunların gösteri amaçlı olmaktan ötede bir anlam taşımadığından bahsetmekte ve sonuçları hakkında bilgi vermemektedir.

Bilindiği gibi Modern Olimpiyat Oyunlarının kurucusu Fransız eğitimci ve spor adamı Baron Pierre de Coubertin'dir. Baron, Atina'da organize edilen ilk Olimpiyatların düzenlenmesinde en etki rolü oynayan kişidir.Şanslı bir rastlantı , Baron Pierre, Selim Sırrı' nın komşusu ve meslekdaşı Mösyö Goury'nin de yakın arkadaşıdır.Baron ile Goury hem liseden hem de üniversiteden sınıf arkadaşıdırlar. Baron,arkadaşının Türkiye'de çalıştığını öğrenmiştir ve Türkiye'nin Uluslararası Olimpiyat Komitesi (IOC) üyesi olması için bu arkadaşının desteğine gereksinimi vardır.Hemem onu davet eder.Mösyö Goury, Baron'a tanıtacağı Türk gencinin bu iş için biçilmiş kaftan olduğunu anlatır.Ve 20 Temmuz 1907 günü ünlü Tokatlıyan otelinde Tarcan ile buluşurlar. Tarcan' ı tüm özellikleri ile Coubertin' e tanıtırlar.Bu görüşme sonunda Tarcan,IOC ile Coubertin'in temsilcisi olarak görevi kabul eder.Ve 1908' de vazifeye başlar , bu görev 1930' a kadar sürer.

İşte Selim Sırrı Tarcan bu hizmeti ile Türk sporunun uluslararası örgütünde görev alan dolayısı ile de Türkiye Milli Olimpiyat Komitesinin kuruculuğunu da üstlenen spor adamı olarak tarihe geçer.
*****
Selim Sırrı Tarcan ile başlayan ilk gösterilerden sonra Sabri Mahir isimli bir sporcu dikkati çekmektedir.Osmanlı İmparatorluğundaki iç çekişmeler ,İstanbul'daki azınlıkların azgınlık günleri,Türk gençleri için sıkıntılı görüntüler olarak anımsanır.İşte Sabri Mahir o dönemin Galatasaray Lisesi öğrencilerinden biridir.Okuldaki boksör görüntüsünün yanında futbolda Galatasaray birinci takımının da başarılı oyuncularından biridir.Aynı tarihlerde Mösyö Goury de Galatasaray Lisesi'nin öğretmenliğini sürdürmekte ,Selim Sırrı ise spor öğretmenliği eğitimini İsveç'te yapmaktadır.Sabri Mahir ,Mösyö Goury'den bok dersleri aldığını hiç unutmamıştır.Sabri Mahir futbol dışında boks ve jimnastikte de okulun önde gelen sporcularındandır.

Sabri Mahir'in yeraldığı Galatasaray birinci takımı 1910 yılının bir tatil gününde Rumlardan oluşan Strogles ile karşılaşmaktadır.Şımarık ve azgın Rumlar, Galatasaray'ın üstünlüğünü kabule yanaşmamakta ve yenilgi olasılığının artması üzerine çıngar çıkartmak eğilimindedirler. Ve olaylar başlar...Galatasaraylılar, tabii başta Sabri Mahir olmak üzere, Rumları evire çevire döverler...Günün koşulları gereği,olay İstanbul Hükümeti tarafından iyi karşılanmaz ve Sabri Mahir mimlenir...Onu izleyen günlerde bu olay yüzünden GS Lisesi müdürü Tevfik Fikret okuldan uzaklaştırılır.Öğrenciler bu olayı protesto ederler.Bu olayın başında da Sabri Mahir vardır.Zaptiye ,Sabri, Mahir'i aramaktadır Ve Sabri Mahir zaptiyeden kaçarken Galata rıhtımında bir Fransız gemisine kaçak olarak biner ve Fransa'nın yolunu tutar.Yaşamını sürdürmek için tek çare spor yapmasıdır.Ve bir yolunu bulup Fransızların ünlü Racing Klübüne başvurur ve hemen takımda oynamaya başlar.Sonradan Fransa'da ona GS Lisesinden öğretmenleri Mösyö Goury ve Raval isimli bir başka öğretmeni yardımcı olmuşlardır.

Sabri Mahir Racing forması ile kaptanlığını da yaptığı takımın başarılarında çok etken olmuştur.Daha sonraları Mısırlı bir prens aracılığı ile boks yaşamına başlayan S.Mahir ,boksu Türkiye'de başlatan değil ,yurtdışında ilk uygulayan kişi olarak anılacaktır.
Sabri Mahir'in oldukça maceralı geçen yaşam öyküsünde boksun önemi pek fazladır.Fransa'daki ilk deneyiminde boksu iyi bilmediği halde eldiven giyer.Fransa şampiyonu olan bir sporcuyla karşılaştığını ve iki yumruk ancak vurabildiğini kendisi itiraf eder.Ne var ki bu ilk deneyiminde Mısırlı Prens ve ona destek vermeye hazır olanlar da umutlanmışlardır.Sabri , kısa süre sonra Fransa acemiler şampiyonu olur.Amatörler şampiyonasında ikinci olunca da profesyonelliğin kapısı açılacaktır kendisine.İlk maçında Fransa orta s*klet şampiyonunu hırpalamasına rağmen maçı berabere ilan ederler.

Sabri Mahir , profesyonel boks yaşamının bundan sonraki dönemlerinde Fransa'da,İspanya ve İngiltere'de çeşitli maçlar yaptı.Para için yapılan bu maçlrda rakiplerini eze eze yenen Sabri, Avrupa' nın sayılı boksörleri arasına girdi.İngiltere'nin Oxford Üniversitesinde Jimnastik öğretmeni olarrak çalıştı.İngiliz Porfesyonel çevresinde ününü uzun yıllar sürdürdü.Daha sonra Londra'daki Ermenilerin jurnali ile 2.Dünya Savaşı başlarında tutuklandı ve 3 yıl hapis yattı.Savaş bitince , diğer esirlerle birlikte yola çıkarılan Sabri Mahir, Almanya'da kaldı.Tekrar ringe çıkarak gösteri maçları yaptı.İsmine kartpostallar çıkarılan Sabri , profesyonel boksun Avrupa'da en büyük ismi olarak ün yapmıştır.Ünlü ağır s*klet boksörü Max Schmeling'e boksu öğreten ona şampiyonluk yolunu açan da Sabri Mahir'dir.

( Sabri Mahir , 1925'de Almanya'da iken bir kasap dükkanında çıraklık yapan Alman gencin vücut,kol, omuz ve el yapısına bakarak bunun mükemmel bir boksör olacağına kanaat getirmiştir.Ve onu özel bir
şekilde özenle çalıştırmaya başlamıştır.Sabri Mahir'in çalıştırdığı ver rirnge çıkardığı bu kasap çırağı yalnız Alman boksunda gelmiş geçmiş en büyük yıldız olmakla kalmayacak,aynı zamanda 1930-31 ve 36 yıllarında ağır sıklette üç kez Dünya Şampiyonluğunu kazanacaktır.)

Türkiye dışında futbol oynayan Galatasaraylı Rasih Minkari , Sabri Mahir'in Hollandalı Van Dam isimli bir boksörle Avrupa Şampiyonluğu ünvan maçını izlediğini ve hakemlerin maçı berabere bitrdiğini ve Sabri'nin hakkının yendiğini belirtir.Sabri Mahir , Van Dam ile ikinci kez karşılaştığında orta hakemin Sabri'yi galip ilan etmesine rağmen karar tekrar değiştirilerek bir kez daha beraberlik verilmesi o tarihlerde büyük bir skandal olarak nitelendirilmiştir.

Yukarıda veridğimiz bu bilgiler ışıgında çıkan sonuç şudur :
Galatasaraylı Selim Sırrı Tarcan Türkiye'de boksu ilk başlatan,Galatasaraylı Sabri Mahir ise yurtdışında ki ilk Türk boksörüdür.

İSPANYA'DA BOKSU YASAKLATTIRAN TÜRK...
Uzunca bir süreden beri Paris'te yaşayan Türk Boksörü Sabri Mahir ,Kidd Jacckson adlı biri Amerikalı organizatör tarafındanİspanya'ya görtürülmüştü.Madrid'in ünlü Fiorinten Centrale salonunda düzenlenen büyük bir turnuvada,Sabri Mahir de İspanya şampiyonu olan biri İspanyoll boksör ile karşı karşıya geldi.Salonu büyük bir meraklı kitlesi doldurduğu gibi şeref locasında İspanya Kralı da yer almış bulunuyordu.Mükemmel bir maç çıkaran Sabri Mahir , üçüncü raundun hemen başında amansız bir kroşe ile ünlü ve güçlü rakibini nakavt edince salonda büyükbir sessizlik oldu.Yardımcıların ve salon doktorunun müdahalelerine rağmen ringde ayılamayan İspanyol boksör sedye ile soyunma odasına götürülmüştür.


Maçtan sonra İspanya Kralı Sabri Mahir'i locasına çağırtarak çıkardığı güzel maçtan ötürü tebrik etmiştir.Ancakİspanyolların pek sevdiği ünlü şampiyonlarının hali , halkın üzerinde öylesine olumsuz olmuştur ki İspanyol polisi boksu yasaklamak zorunda kalmıştı...

Jimnastik

Galatasaray , 1908 yılında İsveç Jimnastiği şubesini kurmuştur. Selim Sırrı Tarcan (1874-1957) Türkiye'nin ilk modern sporcusu ve eğitimcisi olarak bilinir . Bireysel sporların hemen hepsini ilk uygulayan ve uygulatan kişi olmaktan ötede Tarcan, eğitimci yönü ile ünlüdür. Özellikle hocalık yaptığı Galatasaray Lisesindeki jimnastik öğretmenliğinin ülkemizdeki kurucusu sayılan Tarcan, boksu da ilk yapan kişidir ve bu nokta ne yazık ki fazla bilinmemektedir.

Selim Sırrı Galatasaray Lisesinden mezun olduktan sonra aynı zamanda askeri bir okul olan ve bugünkü Teknik Üniversite karşılığı sayılabilecek Mühendishaneyi Berr-i Humayun'dan da diplomasını aldıktan sonra İstihkam Zabiti olarak görev alır. Bu sıralarda da sporun her dalına merak sarmıştır. Tarcan'ı kısa bir süre sonra Jimnastik öğretmeni olarak GSL'de görüyoruz.
Galatasaray ve Askeri okullarda der programına jimnastik derslerinin konulmasıyla başlayan hareket Meşrutiyet yıllarında daha da gelişmiştir.
Maarif Nazırı Emrullah Efendi zamanında Selim Sırrı Bey , Maarif okulları Genel Müfettişliğine atanmıştır. 1909 yılında Stockholm' e Beden Terbiyesi Öğretmenliği eğitimi için gönderilen Selim Sırrı Bey'in ülkeye dönüşünde bu göreve atanması ,beden eğitiminin bilimsel bir biçimde gelişmesininin
başlangıcı sayılır.

Bu dönemde bende eğitimi anlayışının yerleşmesi, o yılları yaşayanlar yönünden hatırlananen büyük olay Amfirik Jimnastik ile bir sisteme dayalı olan İsveç Jimnastiğinin mücadelesidir. Bu iki ayrı Jimanstik anlayışı,kendilerine değişik ortamlarda uygulama alanları bulmuşlardır. İsveç Jimanstiğini ülkemize getiren Selim Sırrı Bey'in bütün bu yeni düşünüşe,Türk kadınını peçe ve kafes arkasına saklayan din baskısı ile beden çalışmalarını okul için uygun bulmayan ve onu tulumbacılıkla eşdeğer tutan görüşle mücadelesi,ülkemizin beden eğitimi tarihinde önemli bir yer almaktadır.

FAİK HOCANIN BÜYÜK BAŞARISI (1896)
Atina'da yapılan ilk modern Olimpiyat Oyunlarında Halter müabakasında Danimarkalı Viggo Jense'in 115. 5 kilo ağırlıkakldırarak Olimpiyat şampiyonu olması ,Mektebi Sultani Jimnastik Muallimi Faik Hoca (Üstünidman) tarafından büyük bir hayretle karşılandı. Çünkü , Faik Hoca ülkemizin en ünlü Jimnastikçisi olduğu gibi halter çalışmaları da yapardı. Ve Faik Hoca günlük çalışmalarını 115 kilo ağırlık kaldırmak suretiyle yapardı. Zaman zaman bu ağırlığı 125 kiloya kadar çıkarmaktaydı o sıralarda.


İLK SPOR KİTABI YAYINLANDI (1899)
Mektebi Sultani de 1874 yılından beri jimnastik muallimi olarak görev yapan ve o tarihten bu yana geçen 25 yıl içinde sayısız öğrenciler yetiştiren Faik Bey ,jimnastik sporunun ülkede daha iyi tanınıp yayılmasını sağlamak için kaleme aldığı bir jimnastik kitabını yayınladı. Osmanlı İmparatorluğu sınırları içinde yayınlanan ilk spor kitabı olma özelliğini taşıyan 'Jimnastik yahut Riyaziyat-ı Bedeniyye'adlı bu kitap geniş ilgi gördü.


GENÇLİK MARŞI DOĞUYOR (1916)
Ünlü Beden Eğitimi Hocası Galatasaraylı Selim Sırrı Tarcan Bey,yüksek beden eğitimi öğrenimi yaptığı İsveç'ten dönerken beraberinde sayısız sapor bilgi ve dökümanlarıyla birlikte çeşitli 'nota'lar da getirmişti. Bunları ritmik jimnastikte kullanmayı amaçlıyordu. Bu notalardan birisi de İsveçli besteci Felix Korbing'in

eseri olan "Tre Trallande Jambör" adlı bir ormancı şarkısıydı. Müzikten anlayan ve iyi de fülüt çalan Selim Sırrı Bey , bu şarkıyı bazı ufak değişikliklerle bir marş

haline getirmişti. Sonra da görev yaptığı Yüksek Öğretmen Okulu'nun Türkçe öğretmeni bulunan Ali Ulvi Elöve 'den bu marş için bir güfte yazmasını rica etmişti. O günler,1. dünya savaşının tamamen aleyhimize döndüğü ve tüğm Ulusun derin bir üzüntü ve kedere boğulduğu günlerdi. Erkek Öğretmen Okulu o sıralarda Moda'da faaliyet göstermekteydi. Ali Ulvi Bey bu binanın denize bakan bir odasında 11. 5x20 cm. boyutunda kareli bir defter kağıdı üzerine mavi mürekkepli bir kalemle Selim Sırrı Bey'in istediği güfteyi yazmıştı :

Dağ başını duman almış,
Gümüş dere durmaz akar.
Güneş ufuktanşimdi doğar ,
Yürüyelim arkadaşlar.
Sesimizi yer gök su dinlesin;,
Sert adımlarla heryer inlesin.
Bu gök,deniz nerede var,
Nerede bu dağlar taşlar,
Bu ağaçlar güzel kuşlar ?
Yürüyelim arkadaşlar.
Sesimizi yer gök su dinlesin ;
Sert adımlarla heryer inlesin.
Her geceyi güneş boğar,
Ülkemizin günü doğar.
Yol uzun olsa da ne var,
Yürüyelim arkadaşlar.
Sesimizi yer gök su dinlesin ;
Sert adımlarla heryer inlesin.

Ve bu marş ilk kez 19316 yılında Y. Erkek Öğr. Okulu öğrencilerinin İttihatspor sahasında Galatasaraylı Selim Sırrı Bey nezaretinde yaptıkları Benden eğitimi gösterileri sırasında söylendi.



******'ün de pek beğendiği bu marşı , Milli Mücadele meşalesini tutuşturmak üzere geçtiği Samsun'dan Anadolu içlerine doğru ilerlerken yanında bulunanlara söyletmeyi adet edinmiş olduğu bilinir. 20 Mayıs 1938 tarih ve 3466 sayılıkanunla 19 Mayıs 'Gençlik ve Spor Bayramı' olarak milli günlerimizin arasına girerken, b marş da bu büğyük bayramın simgesi olarak Türk gençliği ve sporcusunun marşı olacaktır. . .

Not: Bu tarihi belgeden de anlaşılacağı üzere Galatasaraylılar'ın bu Vatan'a bir hizmeti daha belirtilmiş oluyor. Onlarca yıl sonra Kopenhag'da UEFA Kupası Final maçında ,maçın uzatmalara kaldığı dakikalarda tribünlerdeki yaklaşık 20 bin Galatasaraylı'nın gözyaşları içinde ve insanın kanını donduran bir şekilde hep bir ağızdan söylediği bu marş (futbolcularımızın da itiraf ettiklerine göre) takımımızı ateşlemiş ve rakip karşısında 10 kişi kalmış olmalarına rağmen onlara güç vermişti. Taraftarın müthiş inancı ve futbolcuların azmi sayesinde de bu kupa 4-1 'lik (penaltılarla) sonuçla Türkiyemize armağan edilmişti.

BU KADAR GERİSİ BASKA SEFERE

harika ctrl+c ctrl+v edion brawo cix